رابطه درصد اشباع اکسیژن با درصد حجم بازدمی ثانیه اول در بیماری انسدادی مزمن ریه

زمینه و هدف: با توجه به هزینه و بعضی محدودیت ها در اندازه گیری درصد حجم بازدمی ثانیه اول (FEV۱%)، این مطالعه به منظور تعیین رابطه درصد اشباع اکسیژن (SPO۲%) با درصد حجم بازدمی ثانیه اول (%FEV۱) در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی ریه (COPD) انجام شد. روش تحقیق: در یک مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد ۲۵ زن و ۲۵ مرد مبتلا به بیماری انسدادی ریه به صورت نمونه گیری غیر احتمالی و آسان از بین بیماران مراجعه کننده به کلینیک سرپایی بیمارستان ولی عصر بدون توجه به شدت بیماری انتخاب شدند. برای اندازه گیری %FEV۱ از روش اسپیرومتری و برای اندازه گیری SPO۲% از پالس اکسی متر انگشتی استفاده شد. آزمون های آماری مورد استفاده نیز شامل: آزمون پیرسون،t  مستقل و مدل رگرسیون خطی بود. یافته ها: میانگین سنی بیماران برابر ۱۰/۴۷∓ ۶۳/۱۸سال، میانگین %FEV۱ برابر با ۱۶/۱۵∓ ۳۶/۶و میانگین SPO۲% برابر ۵/۵۳∓۸۴/۲ بود. ضریب همبستگی بین %FEV۱ و SPO۲% برابر با  ۰/۳۶(۰/۰۱=P) بود. در بیماران سیگاری، میانگین SPO۲% برابر با ۲۲/۵±۶۷/۸۲ و در افراد غیرسیگاری ۵/۲۹∓ ۸۶/۵بود (۰/۰۲=P). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که در صورت ثابت بودن شرایط با افزایش یک واحد SPO۲%، مقدار %FEV۱ با ضریب احتمال۰/۱۶ به میزان ۰/۳۶ افزایش می یابد (۰/۰۲=P). نتیجه گیری: مقدار SPO۲% ارتباط معنی داری در حد متوسط با مقدار %FEV۱ دارد و می تواند تا حدی %FEV۱ را پیشگویی کند؛ بنابراین در افراد مبتلا به بیماری انسدادی ریه تشخیص داده شده، می تواند به جای اسپیرومتری در ارزیابی و پیگیری بیماران مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Chronic Obstructive Pulmonary Disease ، Forced Expiratory Volume In One Second ، Oxygen Saturation ، بیماری انسدادی مزمن ریه ، جریان حد اکثر بازدمی ثانیه اول ، اشباع اکسیژنی