موانع کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷

زمینه و هدف: یکی از مهمترین اجزای آموزش دانشجویان پزشکی، آموزش بالین است که به دلیل اهمیت آن همواره باید رصد شود؛ بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی موانع آموزش بالین از دیدگاه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه به روش مقطعی- توصیفی بر روی دانشجویان پزشکی انجام شد. تعداد ۱۳۳ دانشجو که دوره علوم پایه خود را گذرانده بودند، به طور در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه پژوهشگرساخته بود که روایی و پایایی آن به تایید رسید. داده ها با استفاده از نرم افزار  SPSS  (ویرایش ۱۶) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره حیطه اساتید ۵/۶۹±۱۵/۰۶، محیط آموزشی و کارکنان ۲/۳۸±۶/۱ ویژگی های فردی دانشجویان ۲/۴۳±۶/۶۴ و برنامه آموزشی ۳/۰۵±۷/۶۶ بود. عدم تاکید بر نکات مهم مطالب آموزشی ضمن ارائه درس، عدم توجه استاد به برقراری ارتباط بین دانش نظری و مهارت های بالینی،کافی نبودن اطلاعات تئوری دانشجویان و عدم اعتماد به نفس دانشجو بر بالین بیمار به عنوان مهمترین موانع آموزش بالین، شناخته شد. همچنین توافقی بین شرایط موجود و مطلوب در حیطه های مورد نظر از دیدگاه دانشجویان وجود نداشت و بیشترین عدم توافق در حیطه محیط بالین و کارکنان بود. نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر دانشجویان از بین حیطه های اساتید، خصوصیات فردی دانشجو، برنامه آموزشی، کارکنان و محیط بالین، مهمترین مانع اثرگذار بر آموزش را مربوط به حیطه کارکنان و محیط بالین دانستند که با فراهم ساختن تجهیزات و امکانات و ایجاد هماهنگی های لازم بین دانشجویان و کارکنان، می توان این مانع را برطرف نمود.

کلیدواژه ها:

Barriers to Education ، Training ، Clinical Environment ، Medical Student ، موانع آموزش ، آموزش در محیط بالین ، کیفیت آموزش بالینی ، دانشجوی پزشکی