بررسی رابطه هوش معنوی و کیفیت زندگی در پرستاران بیمارستان های آموزشی بیرجند

هوش معنوی، مجموعه ای از توانایی ها برای بهره گیری از منابع دینی و مذهبی است که می تواند کیفیت زندگی و سازگاری فرد را پیش بینی کند. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه هوش معنوی و کیفیت زندگی در پرستاران بیمارستان های آموزشی شهر بیرجند بود که در قالب یک مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه های هوش معنوی (SISRI-۲۴) و کیفیت زندگی (SF۳۶) جمع آوری و با استفاده از آزمون همبستگی تحلیل شدند. در این مطالعه ۱۸۷ نفر وارد مطالعه شدند که ۴۲/۲ درصد آنها مرد و ۵۸/۸درصد زن بودند. میانگین نمره هوش معنوی افراد مورد بررسی ۴۸ بود که کمتر از متوسط می باشد. بر اساس نتایج آزمون ضریب همبستگی، بین هوش معنوی و سلامت هیجانی (۰/۷۷=r) و نمره سلامت عمومی فرد (۰/۲۰=r) رابطه معنی داری وجود داشت. بر اساس نتایج، نمره هوش معنوی افراد مورد بررسی در سطح متوسط و کم بود، از طرفی هوش معنوی پیش بینی کننده برخی از حیطه های کیفیت زندگی در پرستاران بود؛ بنابراین اجرای برنامه هایی با هدف افزایش هوش معنوی افراد می تواند منجر به افزایش سطح کیفیت زندگی پرستاران گردد.

کلیدواژه ها:

Spiritual Intelligence ، Quality of Life ، Nurses ، هوش معنوی ، کیفیت زندگی ، پرستاران