بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه درسی بر عملکرد اجتماعی- تحصیلی-عاطفی دانش آموزان مقطع ابتدایی از دیدگاه معلمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه درسی بر عملکرد اجتماعی- تحصیلی-عاطفی دانش آموزان مقطع ابتدایی از دیدگاه معلمان می باشد. تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی است در این نوع تحقیق رابطه میان متغیرها بر اساس هدف تحقیق تحلیل میگردد. جامعه آماری این پژوهش کلیه معلمان مقطع ابتدایی که در شهر اصفهان در سال ۹۴-۹۳ مشغول به آموزش هستند.تعداد این معلمان ۱۸۲۰ نفر گزارش شده است .از بین این تعداد با توجه به فرمول کوکران تعداد ۳۶۲ نفر به عنوان نمونه آماری مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. روش نمونه گیری بصورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود.ابزار گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات ابتدا به صورت توصیفی می باشد که شامل میانگین، انحراف معیار و ... میباشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از آزمون تی تک نمونه ای و تی برای دو گروه مستقل استفاده شده است.نتایج آزمون نشان داد فعالیت های فوق برنامه و عملکرد تحصیلی- اجتماعی و عاطفی دانش آموزان رابطه دارد بطوری که با بالا رفتن فعالیت های فوق برنامه عملکرد تحصیلی- اجتماعی و عاطفی دانش آموزان بالا رفته است همچنین فعالیت های فوق برنامه بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر متفاوت است و دختران دارای وضعیت تحصیلی بهتری نسبت به پسران هستند در بررسی تفاوت تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر عملکرد اجتماعی دانش آموزان دختر و پسر بدست آمد فعالیت های فوق برنامه بر عملکرد اجتماعی دانش آموزان دختر و پسر متفاوت است و پسران دارای وضعیت اجتماعی بهتری نسبت به پسران هستند.همچنین دربررسی عملکرد عاطفی مشخص گردید که عملکرد عاطفی دختران نسبت به پسران بهتر می باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های فوق برنامه درسی ، عملکرد عاطفی ، عملکرد اجتماعی ، عملکرد تحصیلی