بهره گیری از مدل سرشتی توزیع بزرگا برای گسل شمال تبریز در مطالعات تحلیل خطر و تاثیرات آن در برآورد پارامتر شتاب و منحنی خطر زمین لرزه
محل انتشار: مجله فیزیک زمین و فضا، دوره: 45، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 117
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESPHYS-45-3_004
تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1402
چکیده مقاله:
با توجه به اهمیت مقادیر شتاب در دوره بازگشت های بلندمدت و تاثیر آن در طراحی طیف ویژه ساختگاه، انتخاب مناسب توابع توزیع بزرگا برای چشمه های لرزه ای مهم بوده و تاثیر قابل توجهی در نتیجه تحلیل خطر لرزهای دارد. در گستره شمال غرب ایران، گسل شمال تبریز به دلیل خصوصیات لرزه خیزی منحصربه فرد و تاریخچه جنبش آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است و با توجه به مطالعات دیرینه لرزه خیزی صورت گرفته و بررسی رفتار این سامانه گسلی، احتمال لغزش سرشتی در بخش میانی آن تایید شده است. حال اگر این سامانه گسلی رفتاری سرشتی داشته باشد، با انتخاب مدل سرشتی توزیع بزرگا برای محدوده میانی گسل، تحلیل خطر زمین لرزه به روش احتمالاتی انجام شده و نتایج بررسی شده است. تاثیرات انتخاب این مدل از توزیع بزرگا بر مقادیر پارامتر شتاب جنبش نیرومند زمین در دوره بازگشت های مختلف بررسی شده است. در نتایج تحلیل خطر، با در نظر گرفتن مدل سرشتی برای این بخش از گسل شمال تبریز، نقشه مناطق هم شتاب برای سنگ بستر با ۵ درصد میرایی برای مولفه افقی تهیه شده و مقدار آن برای محدوده شهر تبریز در دوره بازگشت ۴۷۵ سال از g ۲۸/۰ تا g ۵/۰ متغیر می باشد. همچنین پارامتر شتاب حاصل از جنبش زمین برای محدوده گسلی شمال تبریز با دو مدل توزیع بزرگای نمایی و سرشتی، در دوره بازگشت های بلندمدت و کوتاه مدت محاسبه و مقایسه شده است. شتاب حاصل از انتخاب مدل سرشتی توزیع بزرگا برای این بخش از گسل، در دوره بازگشت های بلندمدت بیشتر از مدل نمایی بوده و برعکس، برای دوره بازگشت های کوتاه مدت کمتر می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Behzad Maleki
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Habib Rahimi
دانشیار، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Vahid Maleki
دانش آموخته دکتری، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :