تخمین عمق کوری با استفاده از آنالیز طیفی داده های مغناطیسی هوابرد جهت پتانسیل یابی منابع زمین گرمایی؛ مطالعه موردی: شرق استان کرمان

در این مطالعه از آنالیز طیفی داده­های مغناطیسی هوابرد در محدوده­ای در شرق استان کرمان جهت شناسایی مناطق دارای شار زمین گرمایی استفاده شد. ابتدا تصحیح مربوط به میدان مغناطیسی مرجع با مدل IGRF انجام و سپس فیلتر برگردان به قطب بر روی داده­ها اعمال شد. سپس به­منظور حذف اثرات ناشی از توپوگرافی، خصوصیات زمین­شناسی و میدان­های مغناطیسی هسته، از فیلتر میان­گذر استفاده شد. پس از بلوک­بندی محدوده و انتقال داده­ها به فاز فوریه، طیف توان هر بلوک محاسبه شد. عمق بالایی ( ) و عمق مرکزی ( ) هر بلوک از منحنی­های لگاریتمی طیف توان به­دست آمدند. عمق کف منابع مغناطیسی ( ) که به­عنوان عمق کوری در نظر گرفته می­شود از رابطه  محاسبه و برای تخمین گرادیان زمین گرمایی و شار زمین گرمایی منطقه استفاده شد. نتایج نشان داد کمترین عمق کوری (۵/۹-۵/۸ کیلومتر) با بیشترین گرادیان دما و شار زمین گرمایی در جنوب کویر لوت (جنوب شرق محدوده) و جنوب غرب گلباف در محدوده راین با واحدهای آذرین متنوع و بیشترین عمق کوری در کویر لوت و واحدهای رسوبی شمال منطقه قرار دارد.

کلیدواژه ها:

داده های مغناطیسی هوابرد ، عمق نقطه کوری ، زمین گرمایی ، کرمان ، طیف توان