ترازمندی تابش‎ خورشیدی در سطح زمین در ایران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JESPHYS-49-2_014

تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1402

چکیده مقاله:

تمدن آینده در دست ملت‎هایی است که بتوانند بیشترین بهره را از انرژی‎های پاک و تجدیدپذیر ببرند. ایران از دیدگاه طبیعی برای بهره‎برداری از انرژی خورشیدی بسیار توانمند است. با توجه به پیچیدگی ناهمواری و تنوع اقلیمی ایران، پیش‎نیاز بهره‎برداری از انرژی خورشیدی آن است که ترازمندی تابش خورشیدی در سطح زمین را بدانیم. داده‎های ماهواره‎ای امکان برآورد مقدار تابش دریافتی در سطح زمین را فراهم می‎آورند. در این پژوهش نخست مقدار تابش در بام جو محاسبه و سپس به کمک داده‎های سنجنده مادیس ماهواره ترا اثر جو بر فروکاست‎ تابش برآورد شد تا مقدار تابش رسیده به سطح زمین روشن شود. سرانجام مقدار سپیدایی سطح زمین از داده‎های سنجنده مادیس برآورد و ترازمندی تابش خورشیدی در سطح زمین برای ایران به دست آمد. این بررسی نشان داد که در ایران میانگین مقدار تابشی که به بام جو می‎رسد ۳۵۶ وات بر متر مربع است. جو فراز ایران حدود ۳۰ درصد از تابش را فرومی‎کاهد و در نتیجه در یک روز آفتابی مقدار میانگین تابشی که به سطح زمین می‎رسد حدود ۲۴۸ وات بر مترمربع است. در شرایط ابری حدود ۱۷ درصد از تابش از طریق ابرها فروکاسته می‎شود و به این ترتیب مقدار تابش میانگین رسیده به سطح زمین حدود ۲۰۵ وات برمترمربع خواهد بود. چون میانگین سپیدایی واقعی سطح زمین بر اساس داده‎های مادیس ترا حدود ۲۱ درصد است مقدار خالص میانگین تابش خورشیدی دریافتی در سطح زمین در ایران حدود ۱۶۳ وات برمترمربع برآورد می‎شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سیدابوالفضل مسعودیان

گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • کیانی پور، م. (۱۳۹۹). آب وهواشناسی آب بارش پذیر در ...
  • کربلایی، ع. ر. (۱۳۹۹). رفتارسنجی زمانی مکانی سپیدایی ایران، رساله ...
  • عراقی زاده، م. (۱۴۰۱). آب وهواشناسی توفان های گرد و ...
  • شیاسی، م. (۱۴۰۱). برآورد تابش خورشیدی دریافتی روزانه در ایران ...
  • Aguilar, C., Herrero, J., & Polo, M. J. (۲۰۱۰). Topographic ...
  • Allen, R. G., Trezza, R., & Tasumi, M. (۲۰۰۶). Analytical ...
  • An, Y., Meng, X., Zhao, L., Li, Z., Wang, S., ...
  • Ångström, A. (۱۹۲۴). Solar and terrestrial radiation. Q. J. R. ...
  • Bisht, G., Venturini, V., Islam, S., & Jiang, L. E. ...
  • Boers, R., Brandsma, T., & Siebesma, A. P. (۲۰۱۷). Impact ...
  • Bourges, B. (۱۹۸۵). Improvement in solar declination computation. Solar Energy, ...
  • Carrer, D., Ceamanos, X., Moparthy, S., Vincent, C., C. Freitas, ...
  • Chen, L., Yan, G., Wang, T., Ren, H., Calbó, J., ...
  • Essery, R., & Marks, D. (۲۰۰۷). Scaling and parameterization of ...
  • Gopinathan, K. K. (۱۹۸۸). A general formula for computing the ...
  • Helbig, N., & Löwe, H. (۲۰۱۲). Shortwave radiation parameterization scheme ...
  • Iqbal, M. (۱۹۸۳). An introduction to solar radiation. Elsevier ...
  • Leckner, B. (۱۹۷۸). The spectral distribution of solar radiation at ...
  • Lee, W. L., Liou, K. N., & Wang, C. C. ...
  • Li, M., Chu, Y., Pedro, H. T., & Coimbra, C. ...
  • Mamassis, N., Efstratiadis, A., & Apostolidou, I. G. (۲۰۱۲). Topography-adjusted ...
  • Prescott, J. A. (۱۹۴۰). Evaporation from a water surface in ...
  • Roupioz, L., Jia, L., Nerry, F., & Menenti, M. (۲۰۱۶). ...
  • Shukuya, M. (۱۹۹۳). Light and heat in the built environment. ...
  • Tovar-Pescador, J., Pozo-Vázquez, D., Ruiz-Arias, J. A., Batlles, J., López, ...
  • Wang, D., Liang, S., He, T., Yu, Y., Schaaf, C., ...
  • Yang, K., Koike, T., Huang, G., & Tamai, N. (۲۰۰۷). ...
  • Zhang, Y., Chang, X., & Liang, J. (۲۰۱۷). Comparison of ...
  • نمایش کامل مراجع