بررسی گونه های شیگلا و مقاومت دارویی آن در مبتلایان به اسهال خونی

زمینه و هدف: اسهال خونی یکی از بیماری های حاد دستگاه گوارش و شیگلا یکی از عوامل مهم اسهال خونی در کشور می باشد. تنوع عوامل ایجاد کننده بیماری (گونه های شیگلا) و بروز مقاومت دارویی، انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان شیگلوزیس را برای مشکل مواجه می سازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین گونه های شیگلا و مقاومت دارویی در مبتلایان به اسهال خونی انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، ۱۴۰ بیمار مبتلا به اسهال خونی حاد مراجعه کننده به مراکز بهداشتی، درمانی شهری و روستایی و خانه های بهداشت شهرستان نهبندان (واقع در استان خراسان جنوبی) انتخاب و نمونه مدفوع آنان پس از انتقال به آزمایشگاه در بیرجند مورد آزمایش کشت و آنتی بیوگرام قرار گرفت. کشت بر اساس روش های استاندارد سازمان جهانی بهداشت، در محیط کشت ائوزین متیلن بلو و شیگلا- سالمونلا آگار انجام شد و برای تعیین حساسیت میکروبی از روش دیسک دیفوزیون استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون های Chi-Square و آزمون دقیق Fisher در سطح معنی داری P<۰.۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از ۱۴۰ بیمار مورد بررسی ۳۵ نفر (۲۵%) از نظر شیگلا مثبت بودند. بیشترین فراوانی، گونه شیگلا فلکسنری با ۳۰ مورد (%۸۵.۷) و بعد از آن به ترتیب شیگلا بوئیدی ۴ مورد (%۱۱.۴) و شیگلا سونئی ۱ مورد (%۲.۹) بود. گونه های شیگلا در دو جنس و نیز در رده های مختلف سنی تفاوتی نداشت. تمام سوش های شیگلا نسبت به سیپروفلوکساسین و نالیدیکسیک اسید و %۸۵.۷ موارد نسبت به سفیکسیم حساس بودند ولی فقط ۲۰% سویه های شیگلای مورد بررسی نسبت کوتریموکسازول حساس بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه، استفاده از داروی نالیدیکسیک اسید به دلیل ارزانتر بودن و کم عارضه بودن و موجود بودن در مراکز بهداشتی، درمانی به عنوان درمان خط اول در اسهال های شیگلایی منطقه توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Dysentery ، Shigellosis ، Shigella ، Drug resistant ، Antibiotic ، دیسانتری ، شیگلا ، مقاومت دارویی ، آنتی بیوتیک ، اسهال خونی