مقایسه فیستولوتومی و تزریق اسکلروزان در مدیریت فیستول پری آنال یک مطالعه بالینی تصادفی کنترل شده

زمینه و هدف: فیستول پری آنال یک مسیر پاتولوژیک بین دو سطح اپی تلیال کانال آنورکتال و پوست پری مقعد است. رایج ترین روش درمانی فیستولوتومی است که منجر به عوارضی مانند بی اختیاری می شود. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج جراحی فیستولوتومی و اسکلروتراپی در مدیریت فیستول پری آنال انجام شده است. روش تحقیق: این مطالعه به صورت بالینی تصادفی کنترل شده انجام شد. ۲۴ بیمار مبتلا به فیستول آنورکتال وارد مطالعه شدند. در گروه یک فیستولوتومی و در گروه دوم تزریق ماده اسکلروزان انجام شد. زمان نقاهت، میزان عود، درد پس از عمل و درجه بی اختیاری مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون کای دو و تی تست مستقل در نرم افزار SPSS (نسخه ۱۸) انجام شد و سطح معنی داری در این پژوهش کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه اسکلروزان ۵ مرد (۷/۴۱%) و ۷ زن (۳/۵۸%) و در گروه فیستولوتومی ۷ مرد (۳/۵۸%) و ۵ زن (۷/۴۱%) بودند. بین دو گروه رابطه معنی داری از نظر جنسیت مشاهده نشد (۶۸/۰=P). میزان عود در گروه اسکلروزان ۳ مورد (۹/۴۲%) و در گروه فیستولوتومی ۴ مورد (۱/۵۷%) بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (۶۵/۰=P). امتیاز کنترل مدفوع پس از اسکلروتراپی بیشتر از گروه فیستولوتومی بود (۰۱/۰=P) و میانگین مدت بستری در بیمارستان، ناراحتی پس از جراحی و مدت زمان بهبودی فیستول در گروه اسکلروزان به طور معناداری از گروه فیستولوتومی کوتاه تر بود. نتیجه گیری: تزریق اسکلروزان در درمان فیستول پری آنال موثر، ایمن، ساده، قابل قبول و مقرون به صرفه است.

کلیدواژه ها:

Fistulotomy ، Perianal fistula ، Sclerosing ، Sclerotherapy ، فیستولوتومی ، پری آنال ، اسکلروزان ، اسکلروتراپی