بررسی قابلیت های پویا و قابلیت های بداهه مبتنی بر معماری سازمانی به عنوان محرک های نوآوری کسب و کارها

این پژوهش با اتکا بر دیدگاه قابلیت های پویا استدلال می کند که سازمان هایی که قابلیت های پویا خود را با استفاده از معماری سازمانی توسعه داده اند، توانمندترند و بیان می دارد که چگونه سازمان ها می توانند با استفاده از دو قابلیت مکمل، یعنی قابلیت های بداهه و پویا که توسط معماری سازمانی هدایت می شوند، به نوآوری در مدل کسب وکار دست یابند همچنین بیان می دارد که قابلیت های بداهه و پویا مبتنی بر معماری سازمانی سازگاری سازمان را تضمین می کند و سازمان را قادر می سازد تا با مشکلات و فرصت های مدل کسب وکار نوظهور از طریق یک دیدگاه یکپارچه و هماهنگ کنار بیاید. این پژوهش به ارائه بینش هایی در مورد کهن الگوهای نوآوری مدل کسب و کار پایدار برای مدیران و همچنین به راهنمایی آنان در خصوص نحوه ادغام در فعالیت های استراتژیک سازمان با هدف قابلیت های پویای مختلف برای دستیابی به نوآوری پایدار می-پردازد. در این پژوهش ارزش نوآوری در مدل کسب و کار پایدار به عنوان یک عامل کلیدی برای مزیت رقابتی و پایداری سازمان دیده می شود و بیان می دارد مدل های کسب و کار، قابلیت های پویا و استراتژی به یکدیگر وابسته هستند. قدرت توانایی های پویا یک سازمان به شکل گیری مهارت آن در طراحی مدل کسب و کار کمک می کند. مدل کسب وکار از طریق تاثیر خود بر طراحی سازمان، بر قابلیت های پویای سازمان تاثیر می گذارد و امکان سنجی استراتژی های خاص را محدود می کند. در حالی که این روابط در سطح نظری درک می شوند، نیاز به کار تجربی آینده برای تشریح جزئیات وجود دارد. به طور خاص، مطالعاتی که درک بهتری از نوآوری، پیاده سازی و تغییر مدل کسب وکار ارائه می دهند، جنبه های مهم قابلیت های پویا را نیز روشن می کنند.

کلیدواژه ها:

قابلیت های پویا ، قابلیت های بداهه ، معماری سازمانی ، نوآوری مدل کسب و کار