بررسی چگونگی بهره گیری از مولفه های اکولوژیک محیطی – بومی در راستای توسعه گردشگری پایدار با طراحی مجموعه اقامتی تفریحی نمونه موردی ( دره راگه رفسنجان )

بدون تردید صنعت گردشگری به صورت یکی از پایه های استوار سیستم جهانی درآمده است. امروزه گردشگری تنها مختص خانواده های مرفه و ثروتمند نمیباشد، بلکه میلیون ها نفر از مکان های تازه بازدید میکنند.در حالی که عصر جدیدی از توریسم آغاز شده و سیر تکاملی خود را می پیمایند، تعداد زیادی از عوامل برون زا نیز برآن تاثیر گذارند. پیشرفت و توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلف همچون معماری درکنار مسائل مربوط به محیط زیست از جمله عواملی میباشندکه بر تقویت صنعت توریسم تاثیر اتی دارند . هدف این پژوهش برقراری ارتباط میان متغیر های منطقه و فرهنگ بومی منطقه و نوع معماری آن میباشد. در این پژوهش که یکی از دغدغه های آن سازگاری طراحی با طبیعت است از روش همبستگی از هر دو زیرگروه رابطه ای و مقایسه ای استفاده شده است . همچنین در این پژوهش از روش کیفی به صورت مطالعات کتابخانه ای که بصورت استناد بر مقاله های انجام شده و کتاب های مرتبط و شبکه جهانی اینترنت در جهت گردآوری اطلاعات لازم برای یافتن پتانسیل ها و توانمندی های بستر طراحی و منطقه استفاده می شود و در جهت در نظر گرفتن خواسته ها و نیازهای کاربران منطقه نیاز است که بوسیله ی پرسشنامه و مصاحبه با افراد بومی،متخصص و جهانگرد به تکمیل اطلاعات پرداخت

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، مجموعه تفریحی -اقامتی ، اکولوژیک ، توسعه گردشگری پایدار