مطالعه رضایتمندی اعضای هیئت علمی از آموزش مجازی و سامانه های آموزش الکترونیکی در دوران همه گیری کووید-۱۹ در دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: دانشگاههای علوم پزشکی کشور به توسعه آموزش الکترونیکی در شرایط بحرانی ازجمله پاندمی ویروس کووید-۱۹، و حتی درجهت تحقق نظام یاددهی-یادگیری، نیاز مبرم دارند، لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین میزان رضایتمندی اعضای هیات علمی از سامانه های آموزش الکترونیکی در دوران همه گیری کووید ۱۹ انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است که بصورت مقطعی در طول سالهای ۱۴۰۱-۱۳۹۹ انجام شد. جامعه پژوهش شامل اعضای هیات علمی دانشکده های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران به تعداد ۸۷۰ نفر بود. تعیین حجم نمونه نیز با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۲۶۵ نفر و با احتساب ضریب پاسخ دهی ۷۵% برابر ۲۰۰ نفر تعیین گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته رضایت سنجی آموزش دهندگان از سامانه های آموزش مجازی بود که روایی صوری و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS  نسخه ۲۵ و از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده شد. نتایج: اکثریت اعضای هیات علمی از سامانه های آفلاین و آنلاین آموزش الکترونیکی رضایت نسبی داشتند. اگرچه میزان رضایت مندی آنها از سامانه آفلاین در مقایسه با سامانه های آنلاین بیشتر بود. نتیجه گیری: وجود عواملی ازجمله سرعت پایین اینترنت می تواند با سطح رضایت مندی کاربران آموزش دهنده مرتبط باشد. لذا پیشنهاد می شود با تقویت زیرساختها و ارائه امکانات مناسب، رضایت مندی اعضای هیات علمی دانشگاه را ارتقاء داد تا درصورت بروز مجدد بحرانها، بهره برداری موثرتری از سامانه های یادگیری الکترونیکی بعمل آید.

کلیدواژه ها:

Faculty Members Satisfaction ، Virtual Learning System ، COVID-۱۹ Pandemic ، رضایت مندی اعضای هیات علمی ، سامانه های آموزش مجازی ، همه گیری کووید ۱۹