درآمدی بر درونمایه های مطلوب آئینه اسکندری برای اقتباس سینمایی

آئینه اسکندری امیرخسرو دهلوی یکی از متون ادبیات کلاسیک فارسی است که در ترکیبی از خیال و تاریخ و خلاقیت شاعر، وجوهی از شخصیت اسکندر را در قالب ماجراهای مختلف و با تمرکز بر درونمایه‎های گوناگون برای مخاطب قابل لمس نموده است. با توجه به آنکه این اثر با بهرهگیری از پشتوانه هنری و ادبی متون پیش از خود منظوم شده، از ظرفیتهای بیانی مطلوبی برخوردار است و میتوان با تمرکز بر تنوع درونمایهها و ساختار ارائه تصویری آنها، از این قابلیت برای تولید نسخه سینمایی استفاده مناسب نمود. این مهم زمانی اهمیت پیدا می کند که شاهد هستیم در دو فیلم مهم اقتباسی اسکندر (۲۰۰۴) و الکساندر کبیر(۱۹۵۶) هیچ یک از این درونمایه ها دیده نمی شود. بر این اساس در مقاله پیشرو هدف این است تا به روش توصیفی-تحلیلی به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که با تاکید بر کدام درونمایهها در این اثر میتوان قابلیتهای اقتباسی این متن را مطلوب ارزیابی نمود به گونه ای که بسیار متفاوت از فیلم-های اقتباسی باشد. از این منظر، باید گفت درونمایههایی چون نقش فعال زنان در عشق و حماسه، ارتباط با ماورا و علوم جدید با توجه به تکرار در تاریخ سینما از موارد مطلوب برای تصویرسازی در این متن است و درونمایهجستوجو در ظرف بیانی سفر در کنار نقش منجینمای اسکندر و قدرت برتری و استیلاجویی نظامی و فرهنگی ارائه شده از این شخصیت در خلال ماجراهای گوناگون، آئینه اسکندری را به اثری با درونمایههای پرمخاطب و مناسب برای اقتباس تبدیل کرده است.

کلیدواژه ها:

آئینه اسکندری ، امیرخسرو دهلوی ، درونمایه ، سینما و اقتباس