پیش بینی توان حل مساله اجتماعی بر اساس ابعاد سرمایه روانشناختی در دانشجویان پزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز

زمینه و هدف: توجه به حل مسئله اجتماعی و ابعاد سرمایه روانشناختی امری ضروری است؛ به دلیل اینکه حل مسئله اجتماعی می تواند متاثر از ابعاد سرمایه روانشناختی باشد. هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی توان حل مساله اجتماعی بر اساس ابعاد سرمایه روانشناختی بود.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است که بر روی ۱۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شهیدچمران اهواز در سال تحصیلی۹۷-۱۳۹۶ به شیوه تصادفی اجرا گردید. در این پژوهش از پرسشنامه حل مسئله اجتماعی دزوریلا (SPSI-R) و پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (PSQ) استفاده شد. همچنین، برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که بین امید و حل مسئله اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد؛ بین خوش بینی و حل مسئله اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد. اما بین خودکارآمدی و حل مسئله اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد و در نهایت بین تاب آوری و حل مسئله اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حل مسئله اجتماعی ، سرمایه روانشناختی ، امید ، خودکارآمدی ، خوش بینی و تاب آوری