اثر محیط منفرد و مختلط بیولوژیکی بر خواص مکانیکی-هیدرولیکی ماسه بادی

در سال های اخیر استفاده از روش های نوین بهسازی برای اصلاح و بهبود خواص ژئوتکنیکی خاک ها موردتوجه ویژه قرارگرفته است. در همین راستا بهسازی بیولوژیکی روشی خلاقانه می باشد که با استفاده از میکروارگانیسم های موجود در خاک و شبکه واکنش های بیوشیمیایی باعث بهبود خواص هیدرولیکی و مقاومتی خاک می گردد. در این مقاله، بهسازی خاک ماسه ای با استفاده از محیط کشت های منفرد و مختلط ارزیابی گردیده است. نتایج آزمایشات نشان داد که مقاومت تک محوری خاک بهسازی شده توسط کشت های منفرد و مختلط به­ ترتیب ۱۳۹۱ کیلوپاسکال و ۳/۱۶۹۰ کیلوپاسکال می باشد که افزایش قابل توجهی نسبت به خاک بهسازی نشده را نشان می دهد. همچنین نتایج نشان داد که مقاومت تک محوری و مدول الاستیسیته خاک بهسازی شده در حالت کشت مختلط نسبت به کشت منفرد به­ ترتیب ۲۳% و ۸۲% افزایش یافته است. نتایج آزمایش نفوذپذیری نیز عملکرد بهتر کشت مختلط را نسبت به کشت منفرد در کاهش نفوذپذیری به­ میزان ۳۴% را نشان می دهد. همچنین نفوذپذیری خاک بهسازی نشده به­ ترتیب نسبت به شرایط منفرد و مختلط ۳/۷۷% و ۸/۸۶% کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

بهسازی بیولوژیکی ، کشت منفرد و مختلط ، مقاومت تک محوری ، نفوذپذیری