نقش برنامه سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در بررسی پراکندگی جغرافیایی بیماران مبتلا به کرونا، طی موج اول اپیدمی در شهرستان بابل

سابقه و هدف: یکی از اولین شهرهایی که بروز کرونا را در ایران اعلام کرد، شهر بابل، در شمال ایران بود. سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، ابزاری مهم در ردیابی و مقابله با سرایت بیماری ها می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر گزارش هفتگی پراکندگی بیماری، در کنترل کرونا می باشد. مواد و روش­ ها: این مطالعه مقطعی از هفته سوم شروع اپیدمی تا پایان موج اول کرونا به مدت ۲ ماه انجام شد. آدرس جغرافیایی بیماران بستری، استخراج و بر روی نقشه شهرستان بابل پین گذاری شد. کد نویسی در برنامه پایتون (python ۳.۷.۶) انجام و اطلاعات در یک نقشه آنلاین قرار گرفت که قابل بزرگنمایی و تفکیک تا حد کوچه ها و منازل می باشد. همچنین اطلاعات وارد نرم افزار GIS شد و خروجی هفتگی در دو قالب html و PNG گرفته شد. نتایج خروجی های نقشه ها مبنای پیگیری در معاونت بهداشتی قرار گرفت و با ایجاد تیم های عملیاتی، پیگیری نقاط با شیوع بالا به صورت هفتگی تا پایان پیک اول شیوع کرونا، انجام شد. یافته ها: تعداد بستری در بیمارستان های شهرستان بابل، از شروع بیماری تا ۲۲ اسفند ماه ۹۸ سیر صعودی داشته، پس از آن با توجه به اقدامات انجام شده (از جمله تهیه نقشه های پراکندگی بیماران)، در ابتدا یک سیر ثابت و سپس پس از ده روز، سیر نزولی پیدا کرد. در سطح شهرستان بابل و شهر بابل در مجموع ۱۷۴ نقطه آلودگی به دست آمد که از این تعداد ۶۰ نقطه آلودگی مربوط به شهر بابل بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، تهیه نقشه های پراکندگی بیماران کرونا در بابل و پیگیری های هدفمند توانست در مدت ۱۰ روز به کنترل پیک اول شیوع کرونا کمک کند.

کلیدواژه ها:

The New Coronavirus ، COVID-۱۹ ، GIS ، Mapping. ، کرونا ویروس جدید ، کووید ۱۹ ، GIS ، نقشه بندی.