بررسی صحت تشخیصی ارزیابی هدفمند سونوگرافی بیماران ترومایی (FAST) در مقایسه با سی تی اسکن در بیماران با ترومای خالص بلانت شکم

سابقه و هدف: استفاده از FAST در ترومای بلانت شکم مزایا و معایب مختلفی دارد. با توجه به اهمیت تشخیص به موقع تروماهای بلانت شکم این سوال مطرح می باشد که آیا می توان تنها با انجام FAST در اورژانس این بیماران را مدیریت نمود؟ لذا این پژوهش با هدف مقایسه صحت تشخیصی FAST با CT-Scan در بیماران با ترومای بلانت شکم انجام گردید. مواد و روش ­ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۴۰۰ بیمار با ترومای بلانت شکم مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۳۹۹ انجام شد. دستیابی به اطلاعات از طریق بررسی پرونده های پزشکی بیماران صورت گرفت. نتایج FAST با نتایج سی تی اسکن شکم و لگن (به عنوان استاندارد طلایی)، لاواژ تشخیصی پریتوئن (Diagnostic Peritoneal Lavage= DPL) و نتایج لاپاراتومی (به عنوان استاندارد طلایی در صورت نامشخص بودن نتایج CT-Scan) مقایسه گردیدند و حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی و دقت آن مشخص گردید. یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان برابر ۱۰/۴۴±۳۶/۲۷ سال بود. ۷۲/۵% آن ها مرد بودند. شایع ترین ارگان درگیر کبد (%۷۳) بود. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و دقت FAST به ترتیب برابر با ۷۵/۱ (۷۹/۶-۷۳/۴)، ۹۱/۷ (۹۴/۷-۸۹/۴)، ۹۴/۱ (۹۶/۳-۹۲/۷)، ۷۷/۲ (۷/۶-۷۵/۷۹) و ۸۳/۷ (۸۵/۵-۸۰/۳) بود. همچنین نسبت شانس FAST در تشخیص مایع آزاد برابر با ۱۳۳۵/۳، آسیب ارگان های داخل شکمی برابر با ۷/۵۳ و برای کل موارد برابر با ۲۸/۹ بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سونوگرافی FAST در اورژانس روش مناسبی برای تشخیص مایع آزاد داخل شکمی به دنبال ترومای بلانت بوده اما نمی تواند به خوبی محل آسیب را تشخیص دهد.

کلیدواژه ها:

FAST Ultrasound ، CT Scan ، Blunt Abdominal Trauma. ، سونوگرافی FAST ، سی تی اسکن ، ترومای بلانت شکم.