دیاژنز و تاثیر آن برخصوصیات مخزنی سازند آسماری در میدان نفتی لالی(شمال غرب مسجدسلیمان)

سازند آسماری، یک توالی ضخیم کربناته با سن الیگوسن- میوسن در حوضه زاگرس می باشد. مطالعه این سازنددر میدان نفتی لالی واقع در ۴۰ کیلومتری شمال غرب مسجد سلیمان و در چاه های ۲۰، ۲۲ و ۲۳ انجام گرفتهاست. در این مطالعه، سعی بر آن است تا با شناخت فرایندهای دیاژنزی و تاثیر آنها بر خواص مخزنی سنگ و نیزبررسی رفتار لاگ های چاه پیمایی سازند آسماری، خصوصیات مخزنی این سازند توصیف گردد. بدین منظور، نتایجحاصل از مطالعات مقاطع نازک مغزه ها و خرده های حفاری سازند یاد شده، با داده های حاصل از لاگ های چاهپیمایی (گاما، نوترون، دانسیته و عامل جذب فوتوالکتریک) تلفیق گردید. بر این اساس، مشخص شد کهفرایندهای سیمانی شدن، تراکم، آشفتگی زیستی، و نئومورفیسم افزایشی در میکرایت ها از عوامل کاهش دهنده ودولومیتی شدن به همراه نئومورفیسم افزایشی در دولومیکرایت ها، انحلال و ایجاد تخلخل های حفره ای و کانالی ونیز شکستگی ها، از عوامل بهبود دهنده کیفیت مخزن بوده اند. با بررسی مدل های دو و سه بعدی تغیرات خواصمخزنی سازند آسماری در میدان نفتی لالی، مشخص شد که از ستیغ تاقدیس آسماری ( چاه ۲۰) در میدان نفتیلالی به سمت یال های غربی ( چاه ۲۲) و شرقی ( چاه ۲۳)، کیفیت مخزنی به شدت کاهش یافته و لذا سازندآسماری در محل چاه ۲۰ از کیفیت مخزنی نسبتا خوبی برخوردار است

کلیدواژه ها:

سازند آسماری ، دیاژنز ، کربنات ، خصوصات مخزنی ، میوسن زیرین