بررسی رخساره ها و محیط رسوبی سازند داریان در حوضه رسوبی دزفول شمالی(چاه آب تیمور ۳۲)

مطالعات اکتشافی سازند های سیستم کرتاسه در زاگرس به دلیل حضور میدان های مختلف هیدروکربوری ازجایگاه خاصی برخوردار است. سازند داریان (آپتین) یکی از مخازن مهم هیدروکربوری در جنوب باختری ایراناست. براساس مطالعات سنگ شناسی مقاطع نازک تهیه شده از خرده های حفاری چاه ۳۲ میدان آبتیموردرفروافتادگی دزفول پانزده میکروفاسیس در قالب سه کمربند رخساره ای دریای باز،سد و تالاب شناساییشده است. سازند داریان در این مقطع به داریان پایینی، داریان میانی (مادستون های لامینه ای) و داریان بالاییتقسیم گردیده است که رخساره های سدی و تالاب مربوط به داریان بالایی ورخساره های دریای باز وعمیقمربوط به داریان پایینی است. لیتولوژی سازند داریان بیشترسنگ آهک های خاکستری در قسمت بالایی وسنگآهک های خاکستری تاقهوه ای روشن وسنگ آهک چرت داردرقسمت میانی وپایینی است.فرایند های دیاژنزی نظیر انحلال میکریت، دولومیتی شدن (به خصوص در امتداد استیلولیت ها)، فراینداستیلولیتی شدن، میکریتی شدن اجزاء به خصوص در محیط تالاب تشخیص داده شده است. تخلخل موجود درسازند داریان در مقطع مورد مطالعه بیشتراز نوع درون دانه ای، بین دانه ای، بین بلوری و شکستگی هایمیکروسکوپی است. با توجه به کمربند های رخساره ای موجود در سازند داریان و به خصوص حضور کمربند رخساره ای سد در مقطع مورد مطالعه و ترتیب قرار گیری آنها روی هم، مدل محیط رسوبی رمپ Homoclinal Ramp برای این سازند پیشنهاد می شود