لیتواستراتیگرافی، بایواستراتی گرافی و مطالعه میکروفسیس های نهشته هایکرتاسه در غرب راوه دلیجان

به منظور مطالعات اسنگ چینه ای،زیست چینه ای ومحیط رسوبی نهشته های کرتاسه درجنوب باختر راوه دلیجانبرش زمین شناسی مناسبی در کوه فراق انتخاب ومورد نمونه برداری قرار گرفت. مجموع ضخامت رسوبات این برش ۲۲۶/۸۴۴ متر بوده واز ۲۲ واحد سنگی تشکیل شده است. بخش عمده نهشته های این برش نیزشامل سنگ آهکهای اربیتولین دار نازک لایه تا تود های خاکستری متمایل به آبی به سن آلبین بارمین می باشد که برایاولین بار تحت عنوان سازند غیر رسمی دلیجا پیشنهاد می گردد. این مجموعه خود بر روی بخش قاعده ای ازبرش مورد مطالعه قرار دارد که مشتمل بر نهشت ههای آواری کربناته قرمز رنگ است و برای اولین بار تحتعنوان سازند غیررسمی راوه پیشنهاد می گردد که معادل با سازند سنگستان است.وسن این واحد سنگی را میتوانبراساس موقعیت چینه شناسی و بادرنظرگرفتن دیرینگی مجموعه میکروفونایی که از لایه های آهکی پایین ترینقسمت بخش بالایی توالی رسوبی مقاطع مورد مطالعه بدست آمده بارمین و یااحتمالا قبل از این زمان Neocomian? دانست.وبادگرشیبی زاویه داربر روی شیل و ماسه سنگهای تیره رنگ گروه شمشک و بطور هم شیب زیر سنگ آهک های ستبر لایه تا تود های سنومانین قراردارد.ازاین نهشته ها طبق مطالعات فسیل شناسیبه عمل آمده ۲۲ جنس و ۱۶ گونه روزن بر کف زی و ۹جنس و ۹گونه جلبک آهکی شناسایی گردید.برمبنای ارزشچینه شناسی میکروفسیل های شناخته شده نیز ۴زون زیستی تجمعی و دو ساب زون در این نهشته ها مشخصگردید. آثار رویداد زمین ساختی سیمرین میانی(آقانباتی، ۱۳۵۴ )در بخش قاعده ای نهسته های کرتاسه به خوبینمایان است که از جمله شواهد آن میتوان به نبودهای محلی نهشته های دریایی زوراسیک پسین و دگرشیبیزاویه داردر بخش قاعده ای نهشته های کرتاسه پیشین اشاره نمود.آغازپیشروی دریای کرتاسه رانیز میتواننئوکومین؟–بارمین درنظرگرفت.مطالعه رخساره های میکروسکوپی نیز نشان داد که بخش کربناتی نهشت ههایکرتاسه درسه گروه محیطی سدی،لاگون،پهنه جزرومدی قرار می گیرند

کلیدواژه ها:

راوه ، دلیجا ، سنگ چینه ای ، زیست چینه ای ، سیمیرین میانی ، رخساره میکروسکوپی