حساسیت منابع آب آبخوان دشت خاش، شرق ایران، به آلودگیبا استفاده از مدل دراستیک

در این پژوهش آسیب پذیری آبخوان دشت خاش در برابر آلودگی، به کمک مدل دراستیک ارزیابی شده است .در این روش، هفت عامل هیدروژئولوژیک موثر بر آلودگی های آب های زیرزمینی ترکیب شده اند . این هفتعامل عبارتنداز : عمق سطح ایستابی، تغذیه خالص آبخوان، محیط آبخوان، محیط خاک، توپوگرافی، منطقهغیراشباع و هدایت هیدرولیکی خاک. نقشه های پهنه بندی آسیب پذیری، برگرفته از نتایج روش دراستیک، دو پهنه عمده آسیب پذیری متوسط ۱۴۸-۱۲۲ و کم ۱۲۱-۹۲ را نشان می دهند . گسترش پهنه با آسیب پذیری متوسط ، حدود ۷۵/۵ درصد و گسترش پهنه با آسیب پذیری کم، حدود ۲۴/۵ درصد است. تحلیل آماری با استفاده از غلظت یون نیترات انجام شده است . با تحلیل حساسیت به روش حذف پارامتر و نیز تحلیلحساسیت به روش تک پارامتری ، میزان تاثیرگذاری هر کدام از پارامترها در آلوده سازی آبخوان مورد ارزیابیقرار گر فته اند . نتایج هر دو تحلیل نشان می دهد که مهمترین پارامتر تاثیرگذار بر شاخص آسیب پذیری، تغذیهخالص آبخوان است.

کلیدواژه ها:

آبخوان ، دشت خاش ، آلودگی ، آب زیرزمینی ، دراستیک ، تحلیل حساسیت