ارزیابی پایداری زیست محیطی کشت چغندر قند در شهرستان ارومیه با استفاده از ردپای اکولوژیک

امروزه مسائل زیست محیطی از موضوعات بسیار داغ در محافل علمی و سیاست گزارهای دنیا است . توسعه بخش کشاورزی منجر به استفاده بی رویه از نهادههای مختلف می شود که این امر باعث آلوده شدن منابع آب و خاک شده است . در این میان ردپای اکولوژیکی ابزار مفیدی در جهت اندازه گیری فشار وارد بر اکولوژی و محیط زیست است . هدف این مطالعه برآورد ردپای اکولوژیکی و ارزیابی پایداری زیست محیطی کشت چغندرقند در شهرستان ارومیه می باشد. دادههای مورد نیاز با مراجعه حضوری به ۱۰۰ کشاورز شهرستان ارومیه در بخش های نازلو و مرکزی به دست آمد که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد که ردپای اکولوژیکی کشت چغندرقند ۵۲/۵ معادل هکتار جهانی است و بسیار بیشتر از ظرفیت اکولوژیکی زمین (۸/۱تن در هکتار) می باشد. در نتیجه تولید چغندرقند از نظر جنبه زیست محیطی در شرایط ناپایداری قرار دارد. با توجه به ناپایداری کشت چغندرقند در منطقه مورد مطالعه ، توصیه می شود سیاست های مناسبی در جهت محدودیت کشت این محصول اتخاذ شود که هم درآمد کشاورزان و هم مسائل زیست محیطی را لحاظ نماید.

کلیدواژه ها:

ردپای اکولوژیک ، پایداری محیط زیست ، چغندرقند ، شهرستان ارومیه