مقایسه اثر روشهای مختلف خشک کردن روی ویژگی های حسی توت فرنگی

در این پژوهش اثر روشهای مختلف خشک کردن بر ویژگیهای حسی توت فرنگی مورد مطالعه قرار گرفت . برای بررسی بهترین تیمار اسمزی جهت تولید برگه های توت فرنگی خشک شده از میزان آب خارج شده و مواد جامد جذب شده در طی ۵ ساعت و در زمانهای ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ ساعت توسط محلولهای اسمزی مختلف در دو دمای متفاوت استفاده شد. تیمارهای مورد استفاده شامل نوع محلول اسمزی (شربت ذرت با فروکتوز بالا (۵۵%) و ساکارز) و غلظت های مختلف کلرید کلسیم (۷۵/۰ و ۵/۱%) و دماهای ۳۵ و ۴۵ درجه سانتیگراد بود. نتایج نشان داد که در بین ۸ تیمار مختلف ، تیمار ۸ (محلول اسمزی حاوی ۵۰% فروکتوز به همراه ۲۰% ساکارز، کلرید کلسیم ۵/۱%، دمای ۴۵ درجه سانتیگراد و زمان ۵ ساعت به نحو بهتری توانست باعث خشک کردن اسمزی توت فرنگی ها شود و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد. درکل ، توت فرنگی خشک شده با روش مایکروویو دارای ویژگی های حسی بهتری نسبت به سایر روشهای خشک کردن بود. بنابراین ، در این پژوهش روش مایکروویو برای تولید برگه های توت فرنگی خشک شده در مقایسه با دیگر روشهای خشک کردن بهتر بود.

کلیدواژه ها:

خشک کردن اسمزی ، ماکروویو ، توت فرنگی ، ویژگیهای حسی