سرکه چوب و کاربرد آن در کشاورزی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,328

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOCA07_114

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1402

چکیده مقاله:

سرکه چوب، از سرد شدن دوده آتش حاصل از فرآیند سوختن بقایای گیاهی تولید گردیده که به عنوان مادهی کامل آلی می تواند جایگزین مناسبی برای بخشی از مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت کشاورزی معرفی شود. بررسی ها نشان می دهند که وجود ترکیباتی نظیر متانول و فرفورال در سرکه چوب عامل موثر در افزایش صفات رشدی گیاه است ؛ این ترکیبات مانند هورمون عمل نموده و موجب تحریک ریشه دهی و طویل شدن ریشه گیاه می شوند. از طرفی ، در گیاهان تیمار شده با سرکه چوب، تعادل ترکیبات گیاهی همچون تنظیم کنندههای رشد تغییر کرده به طوری که میزان رشد گیاه تحت تاثیر قرار می گیرد. سرکه چوب می تواند به عنوان یک محرک زیستی برای ارتقاء عملکرد و رشد گیاه استفاده شود و از طریق افزایش تجمع اسید آبسیزیک ، فعالیت های آنتی اکسیدانی و کاهش رادیکالهای آزاد، تحمل گیاه را در برابر تنش افزایش دهد. کاربرد این ماده ارگانیگ باعث کنترل بیماری های قارچی و نماتد در گوجه فرنگی ، پوسیدگی ریشه در خیار، کاهش ریزش گل و افزایش محصول در فلفل ، افزایش عملکرد در قارچ صدفی و کنترل حشرات در سیب زمینی و سبزی ها شده است . این ترکیب در غلظت های بالا و حجم کافی ، خواص علف کشی را نشان می دهد. به عنوان مثال، سرکه حاصل از درخت توس، روی بسیاری از گونه های علف های هرز اثر بازدارنده دارد. از سرکه چوب به طور گسترده به منظور دفع حشرات در گیاهان و خانه ها استفاده می شود و حتی به عنوان محصول تجاری حشرهکش به بازار عرضه می گردد. با توجه به ترکیبات و خواص مفید، سرکه چوب می تواند جایگزین ترکیبات شیمیایی در کشاورزی ارگانیک شود.

نویسندگان

سعید حضرتی

دانشیار گروه زراعت و گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز

فرهاد حبیب زاده

استادیار گروه ژنتیک و به نژادی گیاهی ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین

زهرا موسوی

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت و گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز