سرکه چوب و کاربرد آن در کشاورزی

سرکه چوب، از سرد شدن دوده آتش حاصل از فرآیند سوختن بقایای گیاهی تولید گردیده که به عنوان مادهی کامل آلی می تواند جایگزین مناسبی برای بخشی از مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت کشاورزی معرفی شود. بررسی ها نشان می دهند که وجود ترکیباتی نظیر متانول و فرفورال در سرکه چوب عامل موثر در افزایش صفات رشدی گیاه است ؛ این ترکیبات مانند هورمون عمل نموده و موجب تحریک ریشه دهی و طویل شدن ریشه گیاه می شوند. از طرفی ، در گیاهان تیمار شده با سرکه چوب، تعادل ترکیبات گیاهی همچون تنظیم کنندههای رشد تغییر کرده به طوری که میزان رشد گیاه تحت تاثیر قرار می گیرد. سرکه چوب می تواند به عنوان یک محرک زیستی برای ارتقاء عملکرد و رشد گیاه استفاده شود و از طریق افزایش تجمع اسید آبسیزیک ، فعالیت های آنتی اکسیدانی و کاهش رادیکالهای آزاد، تحمل گیاه را در برابر تنش افزایش دهد. کاربرد این ماده ارگانیگ باعث کنترل بیماری های قارچی و نماتد در گوجه فرنگی ، پوسیدگی ریشه در خیار، کاهش ریزش گل و افزایش محصول در فلفل ، افزایش عملکرد در قارچ صدفی و کنترل حشرات در سیب زمینی و سبزی ها شده است . این ترکیب در غلظت های بالا و حجم کافی ، خواص علف کشی را نشان می دهد. به عنوان مثال، سرکه حاصل از درخت توس، روی بسیاری از گونه های علف های هرز اثر بازدارنده دارد. از سرکه چوب به طور گسترده به منظور دفع حشرات در گیاهان و خانه ها استفاده می شود و حتی به عنوان محصول تجاری حشرهکش به بازار عرضه می گردد. با توجه به ترکیبات و خواص مفید، سرکه چوب می تواند جایگزین ترکیبات شیمیایی در کشاورزی ارگانیک شود.

کلیدواژه ها:

رشد گیاه ، سرکه چوب ، کشاورزی ارگانیک ، محرک زیستی