پست مدرنیسم و تاثیر آن در هنر درمانی

جنبش پست­مدرن در دهه ۱۹۶۰ به عنوان واکنشی علیه مدرنیسم پدید آمد که مهم­ترین وجهه تمایز آن با دوران­های قبل، نوع نگاه آن به واقعیت و نگرش انتقادی نسبت به قطعیت علوم و حقایق بود. فرهنگ پست­مدرن بیان­گر یک نظریه نظام­مند و فراگیر نیست، در این دیدگاه، واقعیت برای افراد، متفاوت بوده و بر اساس ادراک، فرهنگ و زبان آنها مشخص می­شود. بر این اساس، شالوده شکنی  از مهم­ترین مظاهر پست­مدرن به شمار می­رود که نه تنها در گفتمان زیبایی­شناسی، بلکه در علومی چون روان­شناسی تاثیر گذاشته است. هدف این پژوهش، مطالعه نظری و بررسی تاثیر ویژگی­های پست­مدرنیسم در هنر درمانی پست­مدرن به شیوه توصیفی- تحلیلی است. پرسش اصلی پژوهش این ­است که هنر درمانی پست­مدرن تا چه میزان با مفاهیم مطرح در جهان­بینی پست­مدرن ارتباط دارد.در این پژوهش، فرض بر آن است که مفاهیم مطرح در پست­مدرن، به طور مشخص به هنر درمانی پست­مدرن راه یافتند. نتایج حاصل از این پژوهش موید آن است که ساختارشکنی سازه­های اجتماعی، اهمیت واقعیت­های چندگانه، اهمیت وجهه اجتماعی هنر، فعالیت گروهی و مبتنی بر گفتمان، کثرت­گرایی، اهمیت تاویل مخاطب، استفاده از استعاره، ایهام و کاربرد رسانه­های مختلف در خلق آثار هنری از مهم­ترین ویژگی­هایی است که در هنر درمانی پست­مدرن مطرح و به کار گرفته شدند.

کلیدواژه ها:

پست مدرن ، هنر درمانی ، ساختارشکنی ، سازه های اجتماعی ، واقعیت های چند گانه