بررسی شیوه بیانی تکنیک متامورف در بازنمایی تخیل شاعرانه در انیمیشن

در این مقاله، متامورف فراتر از یک تکنیک انیمیشن، و به­عنوان شیوه­ای بیانی که ساختار استعاری دارد، مورد مطالعه قرار می­گیرد. منظور از ساختار استعاری، ساختاری دو بخشی است که در آن دو شکلی که قرار است به هم تبدیل ­شوند، دارای شباهت­های ظاهری و یا مفهومی با یکدیگرند. این شباهت، عامل جانشینی و معناسازی است. همچنین این تکنیک را می­توان قابل مقایسه با شعر و رویا که مصادیق تخیل شاعرانه­اند، دانست. هدف اصلی این پژوهش، تعیین شباهت­های ساختاری میان تکنیک متامورف و تخیل شعرگونه است. درک شیوه بیانی متامورف، با توصیف انواع مورف در نمونه­های انیمیشنی و مطالعه تطبیقی ساختار آنها با ساختار انواع شیوه­های بیان در نظریات رومن یاکوبسن در زبان­شناسی امکان­پذیر می­باشد. برای شناسایی ساختار تخیل شعرگونه، از نظریات زیگموند فروید در تحلیل رویا استفاده شده است. طی این پژوهش درخواهیم یافت که تکنیک متامورف، بستر مناسبی را جهت به تصویر کشیدن تخیل شاعرانه در اختیار فیلمساز انیمیشن قرار می­دهد، که با استفاده از قواعدی که در مقاله مشخص شده است، می­تواند مسائل خیال­انگیز و رویاگونه را به کمک آنها به تصویر کشد.

کلیدواژه ها:

بیان ، متامورف ، تخیل شاعرانه ، انیمیشن ، رویا ، شعر