مدلسازی رابطه ی سبک مدیریت مشارکتی و تعهد حرفه ای کارکنان با نقش میانجی یادگیری سازمانی (مطالعه موردی: صنعت نساجی یزد)

وجود کارکنان متعهد در سازمان منجر به سطح بالاتری از عملکرد سازمان در بعد کمی و کیفی و انعطاف بیشتر در مواجه با تغییرات محیطی میشود. تعهد کارکنان زمینه ساز انعطاف بیشتر در فرایندهای سازمانی، شناسایی فرصته های بهبود مستمر، تلاش برای یادگیریو مشارکت بیشتر میگردد. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی و سنجش تاثیر مدیریت مشارکتی بر تعهد حرفهای کارکنان با نقش میانجی یادگیری سازمانی در صنعت نساجی یزد انجام شد. این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی میباشد. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که تعداد ۳۱۰ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده ها براساس سه پرسشنامه استاندارد مدیریت مشارکتی، تعهد حرفهای کارکنان و یادگیری سازمانی صورت گرفت. ضریب آلفای کرونباخ آنها به ترتیب ۰/۶۲۸، ۰/۷۷۱، ./۶۲۰ بدست آمد و روایی محتوایی آنها با استفاده از نظر خبرگان تخصصی تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک دو نرم افزار SPSS و AMOS صورت پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد: رابطه متقابل هر سه متغیر مدیریت مشارکتی، تعهد حرفهای کارکنان و یادگیری سازمانی با همدیگر مثبت و معنیدار بود. همچنین نقش میانجی یادگیری سازمانی در رابطه بین مدیریت مشارکتی، تعهد حرفهای کارکنان تایید شد. میتوان گفت که مشارکت کارکنان در امور سازمان منجر به تقویت روحیه یادگیری، افزایش مهارت شغلی و یادگیری،و در نهایت بهبود عملکرد سازمان میشود.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، تعهد حرفهای ، یادگیری سازمانی ، نساجی یزد