بررسی پارامترهای موثر بر کنترل میزان نشست سطحی (مطالعه موردی تقاطع غیرهمسطح گالری ورودی شمالی و تونل دسترسی ایستگاه کشاورز خط A مترو قم)

امروزه تونل ها در کاهش ترافیک حمل و نقل جاده ای و شهری نقش به سزایی دارند. پروژه های مترو در این مسئله عملکرد خوبی داشته و یکی از اصلی ترین شبکه های حمل و نقل عمومی در داخل کلان شهرها را تشکیل می دهند. در این مقاله، مشکل تداخل غیرهم سطح گالری ورودی شمالی و تونل دسترسی ایستگاه کشاورز خط A پروژه مترو قم مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به وضعیت ژئوتکنیک خاک و رفتار آن، چندین روش پیشنهاد شد که در نهایت از روش نصب مین فریم استفاده شد. در این روش، از نصب مین فریم و شمع بتنی در محل تلاقی دو تونل دسترسی و استفاده از روش حفاری ترتیبی نیم مقطع استفاده شد. همچنین در طول فرایند عملیات اجرایی از داده های ابزاردقیق به منظور کنترل نشست های به وجود آمده در تمامی مراحل اجرایی با اعلام هشدارهای لازم استفاده شد. بیشترین نشست به وجود آمده در پین نشست سنجی شماره A۱۳-ENN-۰۹ (قرار گرفته در محل مین فریم) مشاهده شد. پارامترهای خاک و همچنین سرعت عملیات اجرایی، به عناون مهمترین فاکتورهای کنترل نشست پین های ابزاردقیق شناسایی شدند. با توجه به شرایط نامساعد ژئوتکنیکی در این ایستگاه، اجرای دو عدد مین فریم و عبور از تونل دسترسی در مدت زمان ۲۰۳ روز انجام گرفت که این موضوع با در نظر گرفتن زمان بندی مشخص شده برای این گالری، به صورت موفقیت آمیز انجام شد.

کلیدواژه ها:

تونل ، مترو ، پایش ابزاردقیق ، نشست سطح زمین