بررسی روشهای طراحی بهینه الگوی چال زنی و آتشکاری تونل در برشهای زاویه ای تحت تاثیر تغییرات جنس سنگ و شاخصهای اقتصادی طرح

انتخاب الگوی بهینه چالزنی و آتشکاری در تونل با توجه به روشهای موجود از مسائل چالش برانگیز مهندسی است. از مهمترین روشهای طراحی الگوی چالزنی و آتشکاری در تونل میتوان به روش انتقال انرژی و روش سوئدی اشاره کرد. در این تحقیق به منظور مقایسه الگوهای چالزنی و آتشکاری در تونل از دو پارامتر خرج ویژه و حفاری ویژه استفاده شده است. برای خرج گذاری چالهای جانمایی شده بر روی سطح مقطع تونلها از دو ماده منفجره آنفو و امولایت به منظور پیشروی ۳ متری استفاده شده است. درطراحیهای انجام شده برای بخش محیطی به منظور کاهش خسارات وارد شده، از ماده منفجره امولایت با قطر ۲۲ تا ۳۰ میلی متر برای خرجگذاری چالها استفاده شده است. همچنین سطح مقطع تونلهای انتخابی بصورت ۱۹، ۲۸، ۳۲، ۴۰، ۴۸، ۵۰، ۶۵ و ۷۶ متر مربع با اشکال نعل اسبی، دایره و D شکل بوده است. قطر چال انفجاری برای دو روش انتقال انرژی و سوئدی ۵۱ میلیمتر به منظور مقایسه بین روشها در نظر گرفته شده است. در مجموع تعداد ۷۲ طرح بدون استفاده از نرم افزارهای طراحی برای سه نوع سنگ آهک، ماسه سنگ و مارن آماده شد. نتایج تحقیق نشان میدهد برای روش سوئدی و روش انتقال انرژی در خرجگذاری با ماده منفجره امولایت، روش انتقال انرژی و روش لوپز در طراحی بهینه الگوی چالزنی و آتشکاری تونل پیشنهاد میشود. همچنین، مقدار گل گذاری چالها در بخشهای مختلف سینه کار تونل برای روش سوئدی کمتر از روش انتقال انرژی بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

برش زاویه ای ، الگوی بهینه چال زنی و آتشکاری ، آنفو و امولایت ، روش لوپز ، گل گذاری