بررسی تطبیقی منابع درآمدی شهرداری ها

فقدان نگرش جامع به منابع درآمدی شهرداری ها در قالب نظام کلان اقتصادی کشور، تغییرات و مداخلات موردی و اجرای سیاست خوداتکایی و خودکفایی شهرداری ها باعث شده بخش درآمدی شهرداری در وضعیت ناپایداری قرار گیرد. محدود شدن عرصه های قانونی و معقول کسب درآمد شهرداری منجر به وابستگی شدید بخش درآمدی شهرداری به ساخت وسازهای شهری و فروش تراکم مازاد شده است، به نحوی که ادامه این وضعیت آثار و تبعات نامطلوب و هزینه های اجتماعی، فرهنگی و زیرساختی را برای مدیریت شهری ایجاد نموده است. یکی از مهم ترین چالش های پیش روی مدیران شهری و روستایی کمبود منابع درآمدی موردنیاز برای ارائه خدمات و ایجاد زیرساختارهای شهری و روستایی است. گسترش جمعیت، نرخ فزاینده مهاجرت از روستاهای کشور به شهرها، بسط روابط اجتماعی، گسترش فیزیکی و رشد محدوده شهرها، تقاضای قابل ملاحظه در حمل ونقل شهری، افزایش مطالبات شهروندان و کاهش کمک های دولت به شهرهای بزرگ باعث شد که شهرداری ها و دهیاری های کشور در زمینه تامین منابع مالی خود با مشکلات عدیده ای مواجه شوند. نبود قانونی مشخص برای درآمد شهرداری ها باعث شده است حوزه معماری و شهرسازی کشور با مشکلات جدی مواجه شود و شهرداری ها از اهرم های خلاف قانون برای کسب درآمد استفاده کنند که با این کار، به شهرها و معماری آن آسیب هایی وارد آمده است. از آنجایی که عمده هدف مدیریت شهری بهبود و ارتقای خدمات رسانی به شهروندان به منظور افزایش رضایت مندی آن هاست شهر به عنوان یک منبع یکی از مشکلات اساسی شهرداری ها در تامین مالی پروژه ها و پوشش هزینه های خود، اتکا بیش ازحد به عوارض ساختمانی و مازاد تراکم است که موجب ناپایداری منابع مالی و درآمدی شده و برنامه ریزی های آتی را با مشکل مواجه می سازد.

کلیدواژه ها:

منابع درآمدی ، تامین مالی ، وابستگی مالی ، شهرداری ها ، شهروند