بررسی رابطه ی بین ادراک از محیط یادگیری و خودتنظیمی هیجانی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین ادراک از محیط یادگیری و خودتنظیمی هیجانی دانشجویان بود.روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه هنر شهر شیراز که تعداد آنها ۵۸۰ نفر بود. حجم نمونه آماری از طریق جدول کرجسی و مورگان ۲۱۶ (۱۹۷۰) نفر که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی توسط کروس و جان (۲۰۰۳) و پرسشنامه ادراک از محیط یادگیری توسط سوئینی، سورنسن و کمیس (۱۹۹۴) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد، همبستگی مثبت و معناداری را بین ادراک از محیط یادگیری و خودتنظیمی هیجانی دانشجویان دانشگاه هنر شیراز وجود داشت. متغیر ادراک از محیط یادگیری توان پیشبینی خودتنظیمی هیجانی دانشجویان دانشگاه هنر شیراز را دارد. بین مولفه های مشغولیت، عضویت، اصالت، مالکیت و حمایت با خودتنظیمی هیجانی دانشجویان همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین مولفه های مشغولیت، عضویت، اصالت، مالکیت و حمایت توان پیشبینی خودتنظیمی هیجانی دانشجویان را دارند.