مدل یابی رابطه تاب آوری و شادکامی با رضایت شغلی در معلمان ابتدایی شهر مریوان با نقش واسطه ای فرسودگی شغلی

پژوهش حاضر باهدف تعیین مدل یابی رابطه تاب آوری و شادکامی با رضایت شغلی و با نقش واسطه ای فرسودگی شغلی در معلمان انجام شد. این پژوهش از نوع همبستگی، عل۶ی است. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان مدارس دوره ابتدایی که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در مدارس سطح شهر مریوان به تدریس اشتغال دارند. جامعه آماری شامل تعداد ۵۸۵ نفر ۲۸۰) مرد و ۳۰۵ زن) است. از این تعداد ۲۳۴ نفر ۱۱۲ نفر مرد و ۱۲۲ زن بهعنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند و با استفاده از پرسشنامه های شادکامی آکسفورد، مقیاس تاب آوری کانر - دیوید سون، رضایت شغلی مینه سوتا و فرسودگی شغلی مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که بین متغیرهای تاب آوری و شادکامی با رضایت شغلی از طریق فرسودگی شغلی رابطه مستقیمی وجود دارد. بهطوریکه فرسودگی شغلی با تاب آوری به صورت مستقیم با ضریب مسیر (-۰/۱۹۵) فرسودگی شغلی با شادکامی (-۰/۲۴۱)، رضایت شغلی با تاب آوری (۱/۰۶)، رضایت شغلی با شادکامی (۰/۱۴۷) و رضایت شغلی با فرسودگی شغلی (۰/۱۷۲)، به صورت مستقیم رابطه معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، شادکامی ، رضایت شغلی ، فرسودگی شغلی