شناسایی و گونه شناسی پهنه های اسکان غیررسمی در کلان شهر تبریز

امروزه پدیده اسکان غیررسمی به جزء جدائیناپذیر شهرهای کشور بویژه کلانشهرها تبدیل شده است که در صورت عدم درک ویژگیهای کالبدی، اجتماعی و اقتصادی این سکونتگاه ها و عدم اتخاذ روشهای مدیریتیکارا، در آینده چالشی عمده بر سر راه توسعه پایدار شهری خواهد بود. در این مناطق نرخ بی سوادی و بیکاری بالا بوده و دارای وضعیت نامطلوب و کیفیت پایین محیط زندگی از لحاظ تاسیسات و تجهیزات شهریهستند. شناسایی و گونه شناسی سکونتگاه های غیررسمی یکی از موضوعات مهم مدیریت شهری و مهمترین قدم در راه توانمندسازی و ساماندهی این سکونتگاه ها محسوب میگردد. در این پژوهش، با استفاده ازشاخص های کالبدی، جمعیتی، اقتصادی و زیست محیطی و با بهرهگیری از مدل تلفیقی AHP و GIS به شناسایی و گونه شناسی سکونتگاه های غیررسمی کلانشهر تبریز پرداخته شده است. در نتیجه، سکونتگاه هایغیررسمی کلانشهر تبریز در 4 پهنه شمال، شمال غرب، جنوب و جنوب غربی گونه بندی شدند. یافتههای پژوهش حاکی از گسست کالبدی، تضاد و شکاف طبقاتی شدید بین پهنه های اسکان غیررسمی و سایر نواحی شهر میباشد. هم چنین تفاوت قابل ملاحضه ای از نظر ویژگی های کالبدی، زیست محیطی، جمعیتی و اقتصادی بین پهنه های اسکان غیررسمی وجود دارد

کلیدواژه ها:

اسکان غیررسمی ، فقرشهری ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ) AHP ( ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS ( ، کلان شهر تبریز