تامین و رفاه اجتماعی و احساس امنیت

مقاله حاضر به بررسی رفاه و تامین اجتماعی و راتباط آن با پنداشت مردم از امنیت در شهر تهران پرداخته است. پنداشت از وجود میزان و سطح امنیت از منظر پاسخگویان می باشد لذا این مقاله  به دنبال این هدف است که آیا بین میزان و سطح رفاه و تامین اجتماعی و تصور از میزان امنیت در شهر رابطه وجود دارد یا خیر.متغیرهای مطرح در این پژوهش شامل عوامل فردی و خانوادگی، دارا بودن بیمه، رضایت از بیمه، امید به آینده و  سطح تامین اجتماعی است.چارچوب نظری تحقیق بنا به تناسب موضوع نظریات فیتز پاتریک،الریچ بک ،جرمی بنتام و... مورد استفاده قرار داده و فرضیه های تحقیق استخراج شده است. بر این مبنا مدل تحقیق ساخته و پرداخته و سوالات و فرضیات تحقیق تدوین گردیده است. روش تحقیق در این بررسی از نوع پیمایشی و اطلاعات به وسیله پرسشنامه جمع آوری گردیده است. جامعه آماری تحقیق شامل شهروندان شهر تهران می باشد که تعداد ۵۵۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و مورد سوال قرار گرفتند. در این تحقیق برای پایایی از آزمون آلفای کرونباخ و برای روایی از تکنیک گروه های شناخته شده استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد. عمده ترین یافته ها عبارت اند : -  بین میزان ناامنی و داشتن بیمه،طبقه اجتماعی و پنداشت از امنیت  رابطه معنی دار وجود ندارد.  بین متغییر امید به آینده و  پنداشت از امنیت جانی – مالی رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

امنیت ، احساس امنیت ، رفاه اجتماعی ، تامین اجتماعی ، پنداشت امنیت