تاثیر لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر ترکیب شیمیایی، ویژگیهای تخمیر، پایداری هوازی و گوارشپذیری آزمایشگاهی سیلاژ ذرت در مراحل برداشت

چکیدهسابقه و هدف: امروزه روشهای گوناگونی برای کاهش اتلاف مواد غذایی در سیلو وجود دارد که یکی از این روشها افزودن باکتریهای مولد اسید لاکتیک به سیلو است. این باکتریها با کاهش سریع pH از رشد باکتریهای نامطلوب در سیلو جلوگیری کرده و در نتیجه ارزش تغذیهای سیلاژ حفظ میشود. از این رو این پژوهش با هدف بررسی اثر افزودنی لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر ترکیب شیمیایی، ویژگی های تخمیر و گوارشپذیری آزمایشگاهی بهروش تولید گاز در سیلاژ ذرت در مراحل گوناگون برداشت انجام شد.مواد و روشها: در دهه اول و آخر ماه های شهریور تا آبان طی شش مرحله به گونه تصادفی از شش مزرعه ذرت در حال برداشت با چاپر در شهرستان بردسیر نمونهبرداری انجام شد. در هر مرحله پس از اندازه گیری ماده خشک، نمونهها با و بدون افزودن باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم با تراکم حداقل CFU ۱۰۱۰× ۸ در هر گرم نمونه تازه علوفه، با سه تکرار در سیلو های آزمایشگاهی به مدت دو ماه سیلو شدند. مقدار پس آب تولیدی سیلوها پس از ۷۲ ساعت و نیز در روزهای ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۶۰ آزمایش اندازه گیری شد. پس از باز کردن سیلوها، بیدرنگ pH سیلاژ و پایداری هوازی به همراه ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی، کربوهیدراتهای محلول در آب، نیتروژن آمونیاکی و اسید لاکتیک اندازهگیری شد. گوارشپذیری آزمایشگاهی به روش تولید گاز اندازهگیری و فراسنجههای تخمیر شامل انرژی قابل سوختوساز، اسیدهای چرب زنجیر کوتاه و گوارشپذیری ماده آلی براساس گاز تولیدی و ترکیب شیمیایی نمونهها از روابط استاندارد برآورد شد.یافتهها: یافتههای این پژوهش نشان داد که میانگین درصد ماده خشک در نمونه های برداشت شده در مراحل زمانی گوناگون، اختلاف معنی داری داشت. میانگین ماده خشک سیلاژ در ماههای گوناگون برداشت، ۴/۱۹ درصد بود. افزودن باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم به ذرت علوفهای بر غلظت اسید لاکتیک، نیتروژن آمونیاکی و ترکیبات شیمیایی سیلاژ ذرت تاثیر معنیداری نداشت، ولی غلظت کربوهیدراتهای محلول در آب در سیلاژهای دارای افزودنی از گروه شاهد کمتر بود (۰۵/۰>P). میزان pH سیلاژ و درصد پس آب تولیدی تحت تاثیر افزودنی باکتریایی قرار نگرفت (۰۵/۰پایداری هوازی در سیلاژ دارای افزودنی از گروه شاهد کمتر بود (۰۵/۰>P). با افزودن باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم، گاز تجمعی تولید شده پس از ۲۴ و ۴۸ ساعت، پتانسیل تولید گاز (b)، نرخ تولید گاز (c) و همچنین انرژی قابل سوختوساز، اسیدهای چرب زنجیر کوتاه و گوارشپذیری ماده آلی سیلاژ نسبت به سیلاژهای بدون افزودنی تفاوت معنیداری نداشت. نتیجهگیری: یافته های این آزمایش نشان دادند که افزودن باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر ویژگی های تخمیر سیلاژ ذرت تولیدی در شهرستان بردسیر تاثیری نداشت.

کلیدواژه ها:

آزمون تولید گاز ، پایداری هوازی ، سیلاژ ذرت ، زمان برداشت ، لاکتوباسیلوس پلانتاروم