ارزیابی تعادل تغذیه ای در مزارع چغندرقند استان کرمانشاه با روش های انحراف از درصد بهینه (DOP) و تشخیص چندگانه (CND)
محل انتشار: نشریه پژوهش های خاک، دوره: 37، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 155
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AREO-37-2_001
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1402
چکیده مقاله:
تجزیه گیاه، روش مفیدی است که با استفاده از روشهای انحراف از درصد بهینه (DOP) و تشخیص چندگانه عناصر غذایی (CND)، به منظور ارزیابی و بهینه سازی عناصر غذایی چغندرقند بکار میرود. لذا، به منظور ارزیابی وضعیت تغذیهای چغندرقند در استان کرمانشاه این تحقیق به مدت دو فصل زراعی (۹۹-۱۳۹۷) اجرا شد. در هر سال حداقل تعداد ۳۰ مزرعه که دارای دامنه متفاوتی از خصوصیات خاک بودند انتخاب گردید. در این پژوهش، گروه "عملکرد زیاد" در مزارع چغندرقند، با استفاده از روش انحراف از درصد بهینه (DOP) و تشخیص چندگانه عناصر غذایی (CND)، از طریق ریاضی، آماری و کاربرد تابع تجمعی متمایز گردید. همچنین، با استفاده از نتایج تجزیه گیاه، محدوده "کفایت" و "بحرانی" عناصر غذایی برای روش تشخیص چندگانه عناصر غذایی (CND) برآورد گردید. نتایج نشان داد که در مقایسه با حد بحرانی، خاک ۸۵%، ۱۰%، ۹۷/۵%، ۶۷%، ۹۳%، ۱۰۰% و ۵% مزارع به ترتیب دارای کمبود فسفر، پتاسیم، آهن، منگنز، روی، بور و مس بود. میانگین عملکرد مزارع حدود ۶۷/۶ تن در هکتار بود. بر اساس عملکرد، مزارع چغندرقند منتخب به دو گروه با عملکرد بالا و پایین دسته بندی شد. نتایج محاسبه شاخصهای انحراف از درصد بهینه و تشخیص چندگانه نشان داد که در بین عناصر غذایی پرمصرف، منیزیم، فسفر و نیتروژن و در بین عناصر کم مصرف، آهن، منگنز و روی بیشترین کمبود را داشت. البته در بین دو روش مزبور اختلاف جزئی از نظر نیتروژن، منگنز و آهن در بین عناصر وجود داشت. بین شاخص تعادل تغذیهای " انحراف از درصد بهینه" و عملکرد، همبستگی ۰.۴۸ وجود داشت که در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. نتایج به دست آمده از این پژوهش میتواند به منظور افزایش عملکرد و بهبود کیفیت محصول چغندرقند به شکل کاربردی مورد استفاده قرار گیرد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جلال قادری
استادیار پژوهشی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،
محمد مهدی طهرانی
دانشیار موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
فردین حامدی
عضو هیات علمی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه
خلیل حیدری
کارشناس ارشد خاک شناسی سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :