بررسی، شناسایی و اولویت بندی عوامل محدودکننده توسعه شهری در شهرستان میناب
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 179
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GAU-3-28_004
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1402
چکیده مقاله:
هدف اصلی این مقاله بررسی، شناسایی و اولویت بندی عوامل محدودکننده توسعه شهری در شهرستان میناب می باشد. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از عوامل محدودکننده (عامل برنامه ریزی طرح جامع و عامل محتوایی طرح جامع) به مشخص ساختن و اولویت بندی توسعه شهری از دیدگاه مدیران و کارشناسان مدیریت شهری در شهرستان میناب پرداخته شود. جامعه آماری شامل کلیه ی مدیران و کارشناسان شرکت ها، ادارات و سازمان های شهری شهرستان میناب از جمله فرمانداری، شهرداری، مسکن و شهرسازی، محیطزیست، اداره برق، اداره مخابرات، امور آب، شرکت آب و فاضلاب شهری، شبکه بهداشت و درمان، اداره بهزیستی، اداره منابع طبیعی، اداره مالیات و دارایی و هلال احمر می باشد که در حال حاضر تعداد ۴۱ نفر از مدیران و کارشناسان مدیریت شهری شهرستان میناب را شامل می شود. همچنین از آنجایی که حجم جامعه آماری تحقیق حاضر پایین بود، محقق از نمونه آماری را بر حسب تعداد جامعه آماری به صورت تمام شمار در نظر گرفته است. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته عوامل محدودکننده توسعه شهری استفاده شده و در انجام آن از تکنیک های آماری توصیفی توصیفی (میانگین، میانه، مد، انحراف معیار، مینیمم، ماکزیمم، چولگی و کشیدگی) و استنباطی (آزمون تیتک نمونهای، آزمون فریدمن و آماره کولموگروف اسمیرنوف) و برای اجرای عملیات اقتصاد سنجی نیز از نرم افزار SPSS ۲۶ استفاده می گردد. نتایج پژوهش نشان می دهد از بین ۲۰ عوامل محدودکننده توسعه شهری میناب، ۱۲ عامل برنامه ریزی طرح جامع با میانگین رتبه ای ۵۹/۱ به عنوان اولین و مهمترین عامل و ۸ عامل عامل محتوایی طرح جامع با میانگین رتبه ای ۴۱/۱ در رتبه دوم می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد، در عامل برنامه ریزی طرح جامع؛ عامل فقدان مدیریت یکپارچه به منظور برنامهریزی، تهیه طرح ها و تامین منابع مالی مورد نیاز برای اجرای آن با میانگین رتبه ای ۶۶/۱۰ به عنوان تاثیرگذارترین عامل و عامل فقدان مشارکت مردمی و نهادهای محلی منسجم در فرآیند برنامه ریزی و اجرای طرح و نهایتا ایجاد احساس عدم تعلق در آنها با میانگین رتبه ای ۵۹/۲ به عنوان کم اثرترین عامل شناخته شده اند و در ادامه عامل محتوایی طرح جامع؛ عامل عدم وجود مطالعات جامع اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، تاریخی، جغرافیایی برای طرح جامع شهری با میانگین رتبه ای ۳۴/۷ به عنوان تاثیرگذارترین عامل و عامل فقدان ارتباط بین سه مولفه ی تعیین کننده جمعیت، فعالیت، عملکرد در محتوای طرح با میانگین رتبه ای ۳۲/۲ به عنوان کم اثرترین عامل شناخته شده اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه رهسپار
دانشجوی دکتری جغرافیا، گرایش برنامه ریزی شهری، مدرس مرکز آموزش علمی کاربردی و هلال احمر و پیام نور واحد میناب، ایران
مهدی بقائی
کارشناس ارشد بهداشت و کارشناس مسئول سلامت محیط و کار