پدیدارشناسی زمینه سازهای فرهنگی _ اجتماعی تاثیرگذار در گرایش افراد به کودک آزاری از دیدگاه متخصصین

کودک آزاری یکی از شایع ترین معضل های روانی _ اجتماعی است که وقوع آن تحت تاثیر علل و عوامل مختلفی در ابعاد درون-فردی، بین فردی و محیطی قرار دارد. هدف پژوهش حاضر شناسایی زمینه سازهای فرهنگی _ اجتماعی تاثیرگذار در گرایش افراد به کودک آزاری از دیدگاه متخصصین "مشاور، روانشناس و مددکار اجتماعی" بود. این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی تفسیری انجام گردید. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمام متخصصین حوزه سلامت روانی و اجتماعی شامل مشاور، روانشناس و مددکار اجتماعی در دانشگاه های تهران، اصفهان و سازمان بهزیستی کل تهران در سال ۱۴۰۱ بود که در زمینه کودک آزاری تجربه پژوهشی و درمانی داشتند. روش نمونه گیری نیز نمونه گیری هدفمند بود که طی آن از بین جامعه موردنظر تعداد ۱۶ نفر برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. همه مصاحبه ها ضبط و سپس خط به خط دست نویس شد و در نهایت با استفاده از روش تحلیل تفسیری دیکلمن، آلن و تانر تحلیل گردید. ۱۶ مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه منجر به شناسایی و طبقه بندی ۱ مضمون اصلی (زمینه سازهای فرهنگی _ اجتماعی) و ۱۲ زیرمضمون شامل (تحصیلات پایین یا بی سوادی، ترک تحصیل اجباری، تعامل با کودک آزارها، محیط زندگی ناامن، پرآسیب بودن محیط زندگی، نگرش مثبت نسبت به تنبیه، تلقی کردن تنبیه به عنوان یکی از روش های تربیتی، مهاجرت، سنت های نادرست اجتماعی، تبعیض اجتماعی، خشونت زیاد در جامعه، حاشیه نشینی) در زمینه ی ابعاد فرهنگی _ اجتماعی تاثیرگذار در گرایش افراد به کودک آزاری از دیدگاه متخصصین گردید. پژوهشگران و برنامه ریزان حوزه مسائل روانی و اجتماعی می توانند با درنظرگرفتن زمینه سازهای فرهنگی _ اجتماعی شناسایی شده، زمینه را برای طراحی و اجرایی کردن برنامه های پیشگیرانه در این زمینه فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

متخصصین ، زمینه سازهای فرهنگی _ اجتماعی ، کودک آزاری ، پدیدارشناسی.