بررسی وجه التزام ایمنی،بهداشت و محیط زیست ( HSE )مندرج در قراردادها

درباره تاثیر وجه التزام در قرارداد نظرات مختلفی وجود دارد و رویه قضایی نیز مختلف و متشتت است؛ به موجب برخی ازآرای صادره از بعضی شعب دیوان عالی کشور متعهد با پرداخت وجه التزام، از تعهد خود بری می شود و متعهدله حق الزام ویبه انجام تعهد را ندارد، در حالی که به موجب آرای صادره از بعضی دیگر از شعب دیوان عالی کشور متعهدله مخیر در مطالبهوجه التزام یا الزام متعهد به اجرای اصل تعهد است. با توجه به گسترش روابط بین اشخاص ضرورت دارد قانونگذار با وقوف براهمیت موضوع ضمن تبیین نکات مبهم مطرح در مسئله اصلاحاتی را نیز در ماده ۲۳۰ ق.م به عنوان نخستین متن قانونیمصرح در خسارت معینه به عمل آورد تا از بروز تشتت آراء و اختلاف با لحاظ ضرورت بکارگیری این شرط در قراردادهاجلوگیری شود و به احتیاجات جدید جامعه و مستحدثات آنی عصر پاسخگو باشد.هدف اجرای مقررات و الزامات بهداشت ، ایمنی و محیط زیست HSE از سوی پیمانکار ، به منظور حفظ و صیانت از نیرویانسانی و محیط زیست ، حفظ تاسیسات و تجهیزات از خطرات احتمالی و کاهش حوادث و پیامدهای زیست محیطی درقراردادهای فی مابین ، وجه التزام ایمنی ، بهداشت و محیط زیست را لحاظ نموده است لذا در این تحقیق به دنبال آن هستیمکه به منظور برآورده شدن اهداف فوق وجه التزام HSE را مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم.این پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی و پس رویدادی ( علی مقایسه ای) می باشد که به بررسی وجه التزام ایمنی ، بهداشت ومحیط زیست HSE مندرج در قراردادها می پردازد و ارتباط میان وجه التزام ،ایمنی بهداشت و محیط زیست با میزانحوادث جانی، همچنین ارتباط میان وجه التزام و تخلفات HSE سنجیده شده و به منظور آزمون فرضیه های ارتباط وجهالتزام با حوادث ، از آمار حوادث در سالهای قبل و ارتباط وجه التزام و تخلفات از جرایم سال های قبل نیز استفاده می شود .پس از تجزیه و تحلیل مشخص شد وجه التزام بهداشت ، ایمنی و محیط زیست نسبت به کاهش تخلفات تاثیر داشته ولینسبت به کاهش حوادث تاثیری مثبتی نداشته است. در پایان پیشنهادهای سازنده ای در این خصوص ارائه گردید

کلیدواژه ها:

وجه التزام ، ایمنی ، بهداشت ، محیط زیست ، قرارداد