نقش تاب آوری، ذهنی سازی و ناگویی هیجانی در پیش بینی علائم اختلال استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه در افراد بهبود یافته از بیماری کویید ۱۹
محل انتشار: نشریه روان پرستاری، دوره: 11، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 228
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-11-2_002
تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: رویدادهای آسیب زا علاوه بر ایجاد مشکلات روان شناختی می تواند تغییرات مثبتی را نیز به همراه داشته باشد. لذا جهت بررسی تفاوت قابل توجه در واکنش افراد به تجربیات آسیب زای زندگی، شناخت مکانیسم های روان شناختی مهم اهمیت به سزایی دارد؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تاب آوری، ذهنی سازی و ناگویی هیجانی در پیش بینی علائم اختلال پس از سانحه و رشد پس از سانحه در افراد بهبود یافته از بیماری کویید ۱۹ انجام شد.
روش کار: روش این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد بهبود یافته از بیماری کرونا در شهر کرمانشاه بودند. به این منظور تعداد ۳۸۰ نفر از این افراد به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه رشد پس از سانحه (PTGI)، پرسشنامه PCL-C، مقیاس تاب آوری، پرسشنامه کنش وری تاملی و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو پاسخ دادند. پس از گردآوری پرسشنامهها، دادههای جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین تابآوری، مولفه اطمینان ذهنیسازی با اختلال پس از سانحه رابطه منفی و معناداری وجود دارد(۰۱/۰>P). بین تابآوری، مولفه اطمینان ذهنی سازی با رشد پس از آسیب رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(۰۱/۰>P). بین ناگویی هیجانی با اختلال پس از سانحه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(۰۱/۰>P). بین ناگویی هیجانی با رشد پس از آسیب رابطه منفی و معناداری وجود دارد(۰۱/۰>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که ۹/۶۸۳ درصد واریانس اختلال پس از سانحه و ۸/۷۴ درصد از واریانس رشد پس از آسیب به وسیله تاب آوری، ذهنی سازی و ناگویی هیجانی تبیین میشود.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که تمرکز بر دو بعد از واکنش های منفی و مثبت نسبت به بیماری کرونا و نقش مکانیسم های مهم دخیل در آن اهمیت دارد. به عبارت دیگر یافته ها نشان داد که تا ب آوری، ذهنی سازی و ناگویی هیجانی توان پیش بینی علائم اختلال استرس پس از سانحه و رشد پس از سانحه در افراد بهبود یافته از بیماری کویید ۱۹ را دارند.
کلیدواژه ها:
resilience ، mentalization ، alexithymia ، post-traumatic stress disorder ، post-traumatic growth ، corona disease. ، تاب آوری ، ذهنی سازی ، ناگویی هیجانی ، اختلال استرس پس از سانحه ، رشد پس از سانحه ، بیماری کرونا.
نویسندگان
سیدمهدی نیک بقا
Tehran North Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
محیا رمضانی
Azad Shahr Branch, Islamic Azad University, Golestan, Iran.
مریم کرکوندی طالخونچه
Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
مهدیس شاهینی
Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :