برخال قومیت؛ کوششی نظری بر تحلیل قومیت

قومیت سازه های نظری در علوم انسانی و اجتماعی است که همواره در رشته های این علوم مورد تتبع و واکاوی بوده است برغم انباشت قابل توجه تحقیقات عملی و علمی و همچنین تاملات نظری در این حوزه مجهولات زیادی فرا روی تبیین گران و اندیشه ورزان این حوزه انباشت شده است. یکی از حوزه های انباشتی سوال از چگونگی و نحوه تبین نظری قومیت است که در مقاله حاضر مورد توجه قرار گرفته است. برای پاسخ به دغدغه مقاله محقق با عطف توجه به نظریه های مطرح و با قابلیت تبیین مناسب شامل نظریه های کلاسیک ، نظریه های مدرن و نظریه های پست مدرن مداقه های آنها را استخراج و با عطف توجه با ماهیت و خاصیت جامعه ایرانی ، ضمن تاکید بر رویکرد «اصل گرایی» نسبت به اقوام ایرانی نظریه خود را با عنوان « برخال قومیت» ارایه نموده است که دال مرکزی نظریه بر این گزاره ابتنا شده است که اقوام ایرانی  از حیث درون گفتمانی ماهیتی برخالی و خاصیتی وحدت گون دارند ولی از حیث ساختار و شکل نمایه ای کثرت گون از خود باز تصویر داده اند. از این رو در نظریه برخال قومیت تعداد ده اصل شامل وحدت در کثرت،خودهمانندی،همزمانی تکامل، خودمانایی، جایگزینی ، قوانین ساده بنیاد، تداوم و استمرار، پویایی و تاریخمندی، حافظه مندی و همزیستی را به عنوان شاکله و سامان خود ارایه داده است.

کلیدواژه ها:

قومیت ، برخال ، فراکتال ، خود همانندی و همزیستی