بررسی اثر روشهای مصرف باکتری های محرک رشد (PGPRs) بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیاهدانه تحت شرایط تنش کم آبی در منطقه شهرری

به منظور بررسی اثر روشهای مصرف باکتریهای محرک رشد در شرایط تنش کمآبی بر عملکرد و اجزای عملکردگیاه دارویی سیاهدانه، آزمایشی بصورت کرت خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعهتحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی)ره( در منطقه شهرری در سال ۱۳۹۴انجام گردید. در اینآزمایش آبیاری بعنوان عامل اصلی در سه سطح ) ۱۳۵ ،۹۵ ،۵۵میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس (Aو روش-های مصرف باکتریهای محرک رشد بعنوان عامل فرعی در چهار سطح )عدم مصرف، بذر مال، آب آبیاری، بذر مال+ آب آبیاری( در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که تنش خشکی بر تمامی صفات موردبررسی در سطح یک درصد اثر معنیداری داشت، بهطوریکه بیشترین ارتفاع بوته ) ۱۸/۹۹سانتیمتر(، تعداد شاخهفرعی در بوته ) ۵/۴عدد(، تعداد کپسول در بوته ) ۶عدد(، تعداد دانه در کپسول ) ۱۹/۲عدد(، وزن هزار دانه )۲/۱۸گرم(، عملکرد دانه ) ۲۳۴/۷۹کیلوگرم در هکتار(، عملکرد بیولوژیک ) ۶۲۶/۵۸کیلوگرم در هکتار( و شاخص برداشت) ۳۷/۴۲درصد( در دور آبیاری ۵۵میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر حاصل شد. همچنین روشهای مصرفباکتریهای محرک رشد بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، تعداد کپسول در بوته، عملکرد دانه، عملکردبیولوژیک، شاخص برداشت در سطح یک درصد معنیدار گردید. بیشترین مقدار تمامی صفات مذکور با کاربردباکتریهای محرک رشد بهصورت بذرمال + آب آبیاری بدست آمد. لذا میتوان چنین اظهار داشت که مصرفباکتریهای محرک رشد میتواند تا حدودی اثرات مخرب تنش کمآبی در گیاه دارویی سیاهدانه را کنترل نماید.همچنین بهترین تیمار قابل توصیه جهت مصرف باکتریهای محرک رشد در زمان تنش کمآبی، کاربرد روش مصرفبصورت بذر مال + آب آبیاری میباشد

کلیدواژه ها:

تنش ، گیاه دارویی ، باکتری ، عملکرد