اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب کرونا وسرسختی روان شناختی در دانشجویان دارای آشفتگی هیجانی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب کرونا و سرسختی­ روان­شناختی در دانشجویان دارای آشفتگی هیجانی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش ­آزمون-پس­ آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه ازاد اردبیل در سال ۱۴۰۰بود. از جامعه مذکور ۳۰ دانشجو به شیوه نمونه­ گیری هدفمندبا معیار کسب بالاترین نمره از مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس و اضطراب کرونا و پایین­ترین نمره از مقیاس سرسختی­ روان­شناختی انتخاب، در دو گروه (۱۵نفره) کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش طی ۸هفته و هرجلسه ۷۵دقیقه مداخله معنادرمانی را دریافت کردند و پس آزمون پس از خاتمه جلسات، مرحله پیگیری هم دو ماه  بعد انجام شد.در این مدت گروه کنترل، مداخله­ ی دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس لاوبیوند، اضطراب بیماری کرونا علیپور و همکاران و سرسختی ­روان­شناختی لانگ و گولت بود. برای تحلیل داده­ ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه ­گیری مکرر و بونفرنی استفاده شد نتایج نشان داد که معنادرمانی بر کاهش اضطراب بیماری کرونا و افزایش سرسختی روان­شناختی تاثیر معنی­دار دارد. بنابراین روان­شناسان می­توانند در جهت بهبود متغیرهای پژوهش از این مداخله استفاده نمایند

کلیدواژه ها:

آشفتگی هیجانی ، اضطراب کرونا ، سرسختی روان شناختی ، معنادرمانی