ارائه معیاری برای کنترل وقوع ترک در اتصالات فولادی

از آنجایی که وقوع هرگونه شکست در اتصالات احتمال وقوع خرابی گسترده در کل سازه را افزایش می دهد، باید به رفتار این ناحیه توجه ویژه ای داشت. به همین دلیل انجام کنترل های موضعی علاوه بر کنترل های رفتار کلی لازم و ضروری است. از آنجایی که ترک می تواند برخلاف تسلیم و کمانش یک شکست ترد و غیر شکل پذیر باشد، باید از وقوع آن پیشگیری شود. در این راستا در تحقیق حاضر روشی ارائه شده است که با مقایسه نتایج آزمایشگاهی و مدل عددی یک معیاری در اختیار قرار می دهد که با استفاده از آن می توان از وقوع ترک در اتصالات جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

ترک ، اتصال خمشی فولادی ، کرنش تجمعی پلاستیک