بررسی شاخصی برای سنجش کیفیت زندگی هوشمند در کلانشهر مشهد

توسعه شهری با مفهوم شهرهای هوشمند گره خورده است، یکی از جنبه هایی مهم یک شهر هوشمند شاخص کیفیت زندگی است. شاخص کیفیت زندگی در سال های اخیر به ویژه در شهرهای بزرگ به یک ادبیات مهم تبدیل شده است. اما این مفهوم هنوز به عنوان معیاری برای کیفیت زندگی در کلانشهر مشهد استفاده کمتر مورد استفاده قرار گرفته است؛ هدف این پژوهش بررسی شاخصی برای سنجش کیفیت زندگی هوشمند در شهر مشهد است. روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر قیاسی کمی است. شاخص های پایه تحقیق از تئوری کیفیت زندگی و تحقیقات صندوق توسعه آلبرتا (RADF) استخراج شدند. مطالعه روایی محتوایی با نمونه گیری هدفمند بر روی دو نفر از کارشناسان مسئول موضوع کیفیت زندگی انجام شد. کارشناسان، محققانی از دانشگاه هستند که کیفیت زندگی را مطالعه کرده اند. مرحله دوم، آزمون اعتبار در قالب یک مطالعه اعتبار سنجی و براساس تعیین سطح درک پاسخ دهندگان از پرسشنامه ارائه شده است. تحقیق انجام شده در مرداد ۱۴۰۲ توسط تعداد پاسخ دهندگان بر اساس نمونه گیری تصادفی نمونه گیری شد. تعداد پاسخ دهندگان ۲۰ نفر از خبرگان و متخصصان حوزه مدیریت شهری بودند. مرحله سوم، انجام آزمون های پایایی و روایی (آلفای کرونباخ و محصول پیرسون) با استفاده از نرم افزار SPSS برای تعیین روایی پرسشنامه است که توسط پاسخ دهندگان انجام شده است. مرحله چهارم، تحلیل توصیفی و نتیجه گیری است. در این تحلیل، شاخص های نتایج آزمون روایی بررسی شده و ضرایب همبستگی مورد استفاده برای اندازه گیری سطح اعتبار یک شاخص مشاهده گردید نتایج نهایی میزان امکان سنجی شاخص هایی را که به عنوان معیاری برای سنجش کیفیت زندگی جوامع مورد استفاده قرار می گیرد، نتایج نشان داد که می تواند به عنوان معیاری برای سنجش کیفیت زندگی در شهر مشهد مورد استفاده قرار گیرد. مفهوم شهر هوشمند نیاز به توجه ویژه ای در شهر مشهد توسط شنهادهای دیریت شهری دارد. از این رو در شهر مشهد سنجش کیفیت زندگی در ابعادی مثل ایمنی و آسایش محیطی، انجمن محله، درآمد، بهداشت محیط و در دسترس بودن فضاهای عمومی تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

سنجش کیفیت ، کیفیت زندگی شهری ، شهر هوشمند ، کلانشهر مشهد