اولین گزارش از نماتد خشکی زیPseudoaulolaimus anchilocaudatus Imamura, ۱۹۳۱ از ایران

دو جنس Pseudoaulolaimus Imamura, ۱۹۳۱و Aulolaimus در خانواده Aulolaimidae Jairajpuri & Hooper, ۱۹۶۸، زیر راسته Leptolaimina و راسته Areolaimida قرار دارند. Pseudoaulolaimus anchilocaudatus Imamura, ۱۹۳۱، تنها گونه در این جنس است که برای اولین بار توسط Imamura (۱۹۳۱) از یک مزرعه برنج در ژاپن معرفی شد. این گونه و جنس عمدتا با انتهای لنگر مانند (چنگالی شکل) دم در هر دو جنس نر و ماده مشخص می شود که یک ویژگی منحصر به فرد در میان نماتدهای آزادزی شناخته شده شاخه Nematoda به شمار می رود. نمونه های تیپ این گونه در زمان جنگ جهانی دوم مفقود شدند، با این حال ۵۰ سال پس از اولین توصیف، اشتورهان و لورنزن (Lorenzen ۱۹۸۲ & Sturhan)، P. anchilocaudatus را از چندین مکان در آلمان و هلند جمع آوری و گزارش نموده و توصیف مجدد مفصلی از گونه مذکور بر اساس گونه تیپ اروپایی ارائه کردند. این گونه از ویتنام (Sturhan ۲۰۰۵) و مجارستان (Andrássy ۱۹۹۷) نیز گزارش شده است. در سال ۱۳۹۸ در بررسی نمونه های خاک جمع آوری شده از شالیزارهای برنج روستای پیرنعیم در شهرستان سوادکوه، استان مازندران، با مختصات جغرافیایی ارتفاع از سطح دریا ۵۹۷ متر N: ۳۶˚۱۵.۵۱۵ E: ۰۵۳˚۰۲.۷۳۸,، جمعیتی شامل چهار فرد ماده و هشت فرد نر از یک نمونه استخراج گردید. با بررسی مشخصات ریخت شناختی و ریخت سنجی و تطابق داده های به دست آمده با اطلاعات موجود در شرح اصلی گونه، نشان دهنده متعلق بودن جمعیت مورد بررسی به P. anchilocaudatus Imamura, ۱۹۳۱ بود.

کلیدواژه ها:

روستای پیرنعیم ، ریخت سنجی ، نماتد ، Aulolaimidae