نقش خودکفایی و استقلال در عزت اجتماعی از منظر دین و عرفان

هدف از این  پژوهش، بررسی نقش خودکفایی در عزت اجتماعی از منظر دین وعرفان می­باشد. این پژوهش در ردیف پژوهش­های بنیادی و نظری بوده و از نوع پژوهش کیفی می­باشد. برای این منظور ابتدا به مطالعه و مرور ادبیات موضوع و پژوهش­های پیشین پرداخته شد. اسناد و مدارک مرتبط و متون اسلامی مطالعه، تلخیص و واکاوی گردید. پس از تلخیص و واکاوی به کسب شواهد بیشتری مبنی بر نقش خودکفایی در عزت اجتماعی از دیدگاه های دینی و عرفانی پرداخته­شد و در ادامه به تحلیل مضمون آیات و احادیث و مکتوبات عرفانی در این زمینه پرداخته­شده­است. پس از تعریف عزت اجتماعی و تحلیل نظریه­ها درباب ارتباط عرفان وسیاست آن را از دین و نظریه­های عرفانی بیان­کرده و به­تبع آن خودکفایی و استقلال و دیدگاه مربوطه در این مورد را مطرح و از عوامل و پیامدهای خودکفایی و استقلال اقتصادی در جهت اهمیت چندجانبه بودن این عناصر و نقش آن­ها در عزت اجتماعی بحث­شده­است. راه دستیابی به خودکفایی که چیزی نیست جز کار و اشتغال­زایی برای نیروی جوان و فعال جامعه و در راستای دیگر خودکفایی استقلال نظامی و علمی و یکی از دیگری با اهمیت­تر و بانفوذتر است ارائه و این نتیجه حاصل­شد که اصولا خودکفایی و استقلال سیاسی منطبق بر نظریه های عرفانی و منابع دینی می­باشد.

کلیدواژه ها:

خودکفایی ، استقلال ، عزت اجتماعی ، عرفان ، قرآن ، حدیث