مراتب عرفانی عالم درآثار مولوی وسهروردی
محل انتشار: فصلنامه عرفان اسلامی، دوره: 20، شماره: 77
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 83
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-20-77_015
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402
چکیده مقاله:
در آثار مولانا مطالبی منسجم درباره مراتب عالم مطرحشدهاست: عقل اول، نور محمدیه، حرف و انسان کامل و ... از نامهای متفاوتی است که به یک جریان واحد؛ یعنی اولین مخلوق یا صادر اول، اطلاقشدهاست. خلقت در مراتبی شکلگرفتهاست که از آن با نام کلی عوالم چندگانه نامبردهشدهاست. عالم لاهوت، جبروت، ملکوت و ناسوت، از نامهای آشنای عرفان اسلامی در این زمینه است. این مراتب را میتوان در آثار سهروردی، فیلسوف و نظریهپرداز فلسفه اشراق نیز ملاحظهکرد. فارغ از دستهبندیهایی که گاه تعیین آبشخور حقیقی آن دشوار مینماید، دو عالم اصلی ملک و ملکوت یا نور و ظلمت در آثار مولوی و سهروردی وجوددارد که سمبل جهان پست مادی و جهان برتر علوی است. در این پژوهش به بررسی مراتب عالم در آثار مولوی و سهروردی می پردازیم. در آثار مولوی و سهروردی، شاهد گرایش این دو اندیشمند به نمادپردازی و نامگذاری عوالم هستیم؛ مولانا از شهرهای حقیقی در جهت تبیین مفاهیم عالم نور و ظلمت استفادهمیکند و سهروردی از اسامی هورقلیا، جابلسا و جابلقا. این تقسیمبندیها مراتب هبوط و سلوک سالک را مشخصمیکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدتقی خمر
دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
بهروز رومیانی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.نویسنده مسئول: b.romiani@gmail.com .
مصطفی سالاری
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.