اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برافسردگی، نشخوار فکری و خودکارآمدی دانش آموزان دختر افسرده دوره متوسطه دوم

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری، افسردگی و خودکارآمدی نوجوانان دختر متوسطه شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود.  ۳۰ دانش آموز دختر به شیوه تصادفی خوشه ای از میان دانش آموزان دختر دبیرستان های شهرستان خمینی شهر با روش غربالگری انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هرگروه ۱۵ نفر). آزمودنی ها در هرگروه، قبل، بعد و سه ماه پس از مداخله به پرسشنامه های افسردگی نوجوانان (Kutcher, ۲۰۰۲)، پاسخ های نشخواری (Yousefi, ۲۰۰۹) و خودکارآمدی  (Sherrer, ۲۰۰۲) پاسخ دادند.گروه آزمایش۱۰ جلسه، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را براساس بسته درمانی Hayes & Strosahl, ۲۰۱۰) ( دریافت نمودند اما بر گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نگرفت. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که میانگین نمرات افسردگی و نشخوار فکری دانش آموزان بعد از درمان، در مرحله پس آزمون و پیگیری کاهش یافته و خودکارآمدی آنان افزایش یافته است. بنا بر نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، نشخوار فکری و افسردگی را در شرکت کنندگان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش داده (P<۰/۰۰۱)و باعث افزایش خودکارآمدی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است(P<۰/۰۰۱).

کلیدواژه ها:

افسردگی ، خودکارآمدی ، نشخوارهای فکری ، دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد