بازدهی کاربرد اسیدجیبرلیک بر عملکرد دانه ارقام وارداتی باقلا به روشGGE - بای پلات
محل انتشار: فصلنامه به زراعی کشاورزی، دوره: 25، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 222
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCI-25-3_008
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1402
چکیده مقاله:
هدف: ارزیابی ژنوتیپ های مختلف، تحت شرایط متفاوت محیطی، جهت شناسایی ژنوتیپ های مطلوب، بسیار موثر است. روش پژوهش: به همین منظور برای ارزیابی پاسخ ۱۲ ژنوتیپ وارداتی باقلا تحت تاثیر کاربرد هورمون اسیدجیبرلیک (بهعنوان یک عامل محیطی) بهروش GGE- بایپلات، آزمایشی بهصورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در پاییز سال ۱۳۹۷ در گلخانه پژوهشی دانشگاه شهرکرد انجام شد. محلول پاشی اسیدجیبرلیک با غلظتهای صفر، ۱۰ و ۳۰ پیپیام از مرحله دو برگی تا مرحله گلدهی بوتهها بهصورت هفتگی انجام شد. یافتهها: نتایج تحلیل واریانس از تاثیر معنیدار دو عامل ژنوتیپ، هورمون و تعامل مشترک آنها روی عملکرد دانه ارقام موردبررسی حکایت داشت. اثر متقابل معنیدار دو عامل ژنوتیپ و هورمون اسیدجیبرلیک به تنهایی ۳۳/۲۲ درصد تغییرات کل عملکرد دانه ژنوتیپهای مورد ارزیابی را به خود اختصاص داد. دو مولفه اول حاصل از تحلیل مدل GGE- بایپلات در مجموع ۵/۸۶ درصد تغییرات مربوط به عملکرد دانه ناشی از ژنوتیپ و تعامل آن با هورمون اسیدجیبرلیک را بیان کردند. نتیجهگیری: براساس تحلیل بایپلات های ترسیم شده مبتنی بر این دو مولفه ژنوتیپ های C۲، C۴، C۱۰ و C۶ با عملکرد بالاتر از میانگین کل (۶۴/۱۷) و واکنش نسبی مناسب به هورمون اسیدجیبرلیک، مناسبترین ژنوتیپ ها در شرایط اجرای این آزمایش معین شدند. با توجه به نیاز به ژنوتیپ هایی با پتانسیل عملکردی بالا جهت افزایش عملکرد دانه، از این ژنوتیپ ها برای به نژادی این محصول میتوان بهره برد. هشت ژنوتیپ باقی مانده با عملکرد کم تر از میانگین کل، به کاربرد هورمون واکنش خاصی نشان نداده و براساس این مطالعه ژنوتیپ های نامطلوب تعیین شدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا دهقانی
گروه ژنتیک و تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران. رایانامه: M.r.dehghani@vru.ac.ir
مژگان هاشمی
نویسنده مسئول، گروه مهندسی ژنتیک و به نژادی گیاهی، پردیس دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران. رایانامه: Mozhgan.Hashemi@modares.ac.ir
مریم دهجی پور
گروه ژنتیک و تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان، رفسنجان، ایران. رایانامه: m.dahaji@vru.ac.ir
شهرام محمدی
گروه ژنتیک و تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، چهارمحال بختیاری، ایران. رایانامه: Shmohammadi@sku.ac.ir
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :